شقاق چیست؟

شقاق به طور کلی به هر زخم باریک و درازی در قسمت های مختلف بدن و از جمله مقعد شقاق گفته می شود که معمولا به دلیل یبوست یا وارد شدن فشار به این ناحیه به وجود می آید.
شقاق مقعدی می تواند حاد (کوتاه مدت) یا مزمن (مداوم) باشد. اگر شقاق بیش از شش هفته ادامه داشته باشد، این مشکل مزمن است. شقاق های مزمن مقعد معمولا عمیق هستند، گاهی اوقات به اندازه ای عمیق هستند که عضله اسفنکتر مقعد را آشکار می کنند.
شقاق های مزمن که بهبود نمی یابند در طولانی مدت باعث خونریزی و درد بیشتری می شوند. درد عضله اسفنکتر داخلی مقعد را تحریک می کند و سپس باعث اسپاسم می شود. اسپاسم ها خون را در ناحیه قطع می کنند که در بهبودی زخم اختلال ایجاد می کند. اسپاسم های مقعدی همچنین ممکن است شقاق را بدتر کنند. درمان پزشکی برای شقاق مزمن مقعد، شل کردن عضلات اسفنکتر مقعد از طریق دارو یا جراحی است تا شقاق بهبود یابد.

از نشانه ها و علائم این عارضه می توان به موارد زیر:

•    ایجاد یک پارگی در اطراف مقعد
•    التهاب و قرمزی ناحیه
•    خارش و سوزشی که بعد از هر بار اجابت مزاج بیشتر می شود

روش های درمان شقاق یا زخم مقعد

برای شقاق حاد مقعد، بهترین درمان کمی گذشت زمان و چند تغییر جزئی در شیوه زندگی برای کمک به روند بهبودی است. اکثر شقاق های مقعدی حاد در عرض چند روز بهبود می یابند. شقاق هایی که بیش از شش هفته ادامه داشته باشند نیاز به دارو یا جراحی برای شل کردن اسفنکتر مقعد دارند. که در ادامه تصمیم داریم آنها را شرح دهیم.

عمل جراحی

پزشک متخصص کولورکتال زمانی به جراحی متوسل می شود که شقاق مزمن مقعد با داروها بهبود نیابد یا درد خیلی شدید باشد. روش انتخابی پزشکان معمولا در این شرایط اسفنکتروتومی داخلی جانبی بوده که یک روش سرپایی و تحت بی حسی موضعی انجام می شود که شامل بریدن بخشی از اسفنکتر مقعد است. برش این ناحیه عضله اسفنکتر داخلی مقعد را شل می کند و اسپاسم هایی را که شرایط را بدتر می کند از بین می برد. 96% اسفنکترهای مقعدی در عرض سه هفته پس از این جراحی بهبود می یابند. با این حال، بی اختیاری، از جمله نفخ کنترل نشده، حدود 45 درصد از بیماران را در ماه های بعد از عمل تحت تاثیر قرار می دهد و پس از 5 سال همچنان برای 10 درصد از بیماران مشکل ایجاد می کند.