متاسفانه تاکنون هیچ درمان قطعی برای ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) که باعث ایجاد زگیل تناسلی می شود وجود ندارد، بنابراین ممکن است بعد از درمان دوباره عود کنند.

به همین منظور توصیه می شود، اگر متوجه شدید که گرفتار این عارضه شدید، تحت نظر یک دکتر زگیل تناسلی خوب قرار گرفته و هر چند وقت یک بار برای معاینه به او مراجعه کنید. زیرا پیشرفت زگیل های دستگاه تناسلی می تواند منجر به سرطان رحم در زنان و سرطان آلت تناسلی یا مقعد در مردان شود.

زگیل های تناسلی، در انگلیسی Genital warts و به آن کوندیلوماتا آکومیناتا نیز معروف هستند. این زائده های کوچک به صورت برآمدگی های پوستی در زنان؛ می تواند در فرج، دیواره های واژن، ناحیه بین اندام تناسلی خارجی و مقعد (پرینه)، مجرای مقعد و دهانه رحم رشد کنند ولی در مردان، ممکن است در نوک آلت تناسلی، کیسه بیضه یا مقعد ایجاد شوند.

زگیل تناسلی همچنین می تواند در دهان یا گلو فردی که تماس جنسی دهانی با فرد آلوده داشته است ایجاد شود.

این بیماری و زائده ها حتی از طریق تماس سطحی نواحی تناسلی با یکدیگر منتقل می شوند.

علائم و نشانه های این بیماری منتقله از راه جنسی عبارتند از:

این زائده ها گاهی می توانند آنقدر کوچک و صاف باشد که نامرئی بوده و فقط با لمس دست حس شوند.

طبق اظهارات رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی؛ تا به امروز دست کم یک میلیون ایرانی به ویروس پاپیلومای انسانی آلوده شده‌اند و این موضوع که بیماری در آستانه ‘اپیدمی’ قرار دارد بحث زیادی را شبکه‌های اجتماعی ایجاد کرده است. HPV نوع ۶ و ۱۱ باعث ۹۰٪ زگیل های تناسلی هستند که از سویه های کم خطر این ویروس تلقی می شوند.

ممکن است فردی در حین رابطه جنسی تناسلی یا مقعدی به ویروس اچ پی وی HPV مبتلا شده و پس از چندی دچار زگیل تناسلی شود. در موارد نادر، ممکن است فردی از طریق رابطه جنسی دهانی دچار زگیل شود.

زنانی که این زائده ها را در دستگاه تناسلی خود دارند، هنگام زایمان طبیعی می توانند زگیل تناسلی را به نوزاد خود منتقل کنند.

از عوارض خطرناک این بیماری، می توان به این موضوع اشاره کرد که اگر درمان نشده باقی بماند، می تواند باعث سرطان دهانه رحم و مقعد در زنان شده و منجر به سرطان مقعد در مردان (همجنسبازان) شود.

به منظور جلوگیری از ابتلا به این ویروس، توصیه می شود که دختران و پسران از سن ۱۲ سالگی به بعد واکسن اچ پی وی hpv دریافت کنند.

همانطور که پیشتر به آن اشاره کردیم، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) باعث ایجاد زگیل می شود. بیش از ۱۰۰ نوع مختلف از اچ پی وی وجود دارد ولی فقط چهار نوع ۶، ۱۱، ۱۶ و ۱۸ باعث زائده های تناسلی می شوند.

پزشکان می توانند با انجام یک معاینه فیزیکی ساده، از جمله بررسی ناحیه تناسلی و راست روده، زگیل تناسلی را تشخیص دهند.

البته اکثر افراد ممکن است برای تشخیص از مراجعه به متخصص خودداری کرده و خجالت بکشند. ولی این آگاهی را باید داشته باشند که فقط با خودداری از مراجعه و سپس درمان، بیشتر در خطر قرار می گیرند.

پزشک پس از بررسی، برای تشخیص دقیق تر ممکن است آزمایشات تخصصی تری مانند تست پاپ اسمیر (برای زنان) و DNA برای مردان تجویز کند.

در تعدادی از افراد ممکن است زگیل های تناسلی به خودی برطرف شده و از بین بروند ولی در صورتی که اینطور نشد، حتما باید به پزشک متخصص مراجعه کنید.

گاهی پزشکان ممکن است روش هایی را برای برداشتن زگیل توصیه کنند. این روش های درمان برای زگیل های بزرگتر یا آنهایی که خوشه ای شده اند موثر هستند و ممکن است روش ها شامل موارد زیر باشد:

برخی از این درمان ها ممکن است باعث ایجاد زخم شوند که پس از چند روز ترمیم پیدا می کند.

در بیشتر این روش ها، پزشکان از بی حسی موضعی استفاده می کنند. با این حال، برداشتن ضایعات گسترده تر از طریق جراحی ممکن است نیاز به بیهوشی داشته باشد.

در بین تمام این روش ها؛ لیزر زگیل تناسلی جدیدترین و بهترین روش است. زیرا زائده ها را از ریشه سوزانده و احتمال بازگشت را تقریبا به صفر می رساند.

درمان موضعی زگیل تناسلی ممکن است بسیار موثر باشد. این نوع درمان شامل موارد زیر است:

از آنجا که این روش ها برای تمام افراد مناسب نیست، پزشک نسبت به شرایط هر فرد تصمیم می گیرد که چه روشی را برای بیمار تجویز کند. این روش ها به طور کلی بی خطر هستند ولی ممکن است عوارض جانبی داشته باشند. از جمله:

علاوه بر این موارد، بعضی از این داروها میتوانند باعث پوسته پوسته شدن ناحیه اطراف زائده شوند.