قانون مدنی، طلاق را از جهات گوناگونی تقسیم بندی نموده که بر اساس یکی از این تقسیم بندی ها طلاق به طلاق رجعی و طلاق بائن  تقسیم گردیده و در کنار این دو طلاق دو مفهوم طلاق خلع و مبارات نیز مطرح می گردد. 

بر اساس قانون مدنی ، یکی از انواع طلاق، طلاق خلع می باشد که غالبا در کنار طلاق مبارات استفاده می شود . طلاق خلع به این معناست که زن به خاطر تنفری که از شوهر خود دارد ، حاضر می شود مالی را به او بخشیده تا بتواند شوهرش را راضی به طلاق و جدایی نماید . این نوع طلاق ، به لحاظ عرفی با عبارت " مهرم حلال و جانم آزاد " شناخته شده و قانون برای آن شرایطی را مقرر داشته که لزوما باید رعایت شود.

به همین دلیل، در این مقاله قصد داریم به بررسی طلاق خلعی بپردازیم. با این توضیح که ابتدا به این سوال جواب می دهیم که طلاق خلع چیست. سپس، شرایط طلاق خلع و رجوع در طلاق خلع را بررسی خواهیم نمود.

طلاق در قانون مدنی از جهات گوناگونی تقسیم بندی شده که بر اساس یکی از این تقسیم بندی ها به طلاق رجعی و طلاق بائن  تقسیم گردیده و در کنار این دو طلاق دو مفهوم طلاق خلع و مبارات نیز مطرح می گردد. ماده 1146 قانون مدنی در تعریف طلاق خلع مقرر داشته: " طلاق خلع آن است که زن به واسطه کراهتی که از شوهر خود دارد ، در مقابل مالی که به وی می دهد ، طلاق بگیرد ؛ اعم از اینکه مال مزبور عین مهر یا معادل آن یا بیشتر یا کمتر از مهر باشد " . 

مساله دیگری که در ارتباط با طلاق خلع مطرح می شود، شرط رجوع طلاق خلعی بوده و بنابراین این سوال مطرح می گردد که آیا طلاق خلع قابل رجوع می باشد یا خیر؟

مطابق قانون مدنی ، طلاق را می توان به دو نوع طلاق رجعی و طلاق بائن تقسیم بندی کرد که بر اساس آن ، در طلاق رجعی مرد در مدت عده حق رجوع به زن را دارد ولی در طلاق بائن چنین امری امکان پذیر نیست . بند 3 ماده 1145 قانون مدنی در بیان انواع طلاق بائن مقرر داشته: "طلاق خلع و مبارات مادام که زن رجوع به عوض نکرده باشد."