ضمیر شخصی واژه‌ای است که برای جلوگیری از تکرار یک اسم (معمولا اسم فرد) در جمله جایگزین اسم خاص می‌شود. ساختار ضمایر شخصی در زبان ترکی تا حد زیادی مشابه فارسی است. در زبان ترکی دو نوع ضمایر شخصی داریم:
- ضمیر منفصل
- ضمیر متصل

ضمیر منفصل، ضمیری است که تنها به کار می‌رود و معنی مستقل دارد.ضمیرهای منفصل 6 عدد است. در جدول زیر ضمیرهای منفصل نشان داده شده است.

ضمایر منفصل با حرف اضافه‌ها قابل جمع بستن هستند که در درس پسوندهای حرف اضافه مفصل توضیح خواهیم داد.

ضمیر متصل، ضمیری است که به کلمهٔ دیگر می‌پیوندد و معنی مستقل ندارد. این ضمیر معمولاً به اسم و گاهی به فعل و حرف اضافه می‌پیوندد. هر ضمیر منفصل، ضمیر متصل خاص خود را می‌گیرد که از حروف صدادار و قوانین آن تبعیت می‌کند.

طبق تقسیم بندی حروف صدادار به kalın و ince هر یک از ضمایر متصل را طبق اصول برای کلمات مشخصی به کار می‌بریم.
اگر آخرین حرف صدادار کلمه‌ای که می‌خواهیم به آن ضمیر اضافه کنیم، یکی از حروف " a یا ı " باشد، برای ضمیر متصل آن کلمه، باید پسوندی را انتخاب کنیم که با صدای " ı " باشد.
اگر آخرین حرف صدادار کلمه یکی از حروف "e یا i" باشد برای ضمیر متصل آن کلمه، باید پسوندی را انتخاب کنیم که با صدای "i" باشد.

در ضمیرهای متصل اول شخص مفرد و اول شخص جمع، ضمیرهای "yım yim yum yüm" و "yız yiz yuz yüz" را برای اسم‌هایی استفاده می‌کنیم که دقیقا آخرین حرف آن‌ها صدادار باشد. در واقع کاربرد "y" این است که بین دو حرف صدادار قرار بگیرد و کلمه را قابل خواندن کند.

جدول زیر نحوه استفاده از ضمایر متصل و منفصل را در مثال‌های مختلف نشان می‌دهد.

برای ضمیر سوم شخص جمع (onlar) می‌توانید در حالت مثبت، ضمیر متصل را ننویسید.