تعداد و اندازه این توده های متغیر است و ممکن است از یک الی ده سانتی متر باشند. بیشتر از ۳۰ درصد خانم ها فیبروم دارند و ممکن است ناراحتی یا درد خاصی نداشته باشد و اتفاقی در سونوگرافی دیده شود.اما در بعضی خانم ها ممکن است باعث دردهای شدید لگنی، خونریزی های غیرطبیعی، مشکلات ادراری و یا حتی نازایی هم شود پس به همین دلیل فیبروم ها اهمیت دارند و نباید به آنها بی توجه بود.بیشترین دلیلی که بیماران برای فیبروم ها به پزشک مراجعه می کنند خونریزی های غیرطبیعی و نامنظم می باشد که باعث کم خونی آنها شده است. البته باید مطمئن شد که این کم خونی دلیل دیگری ندارد. در دوران بارداری هم معمولاً فیبروم ها رشد نمی کنند اما در موارد نادر می تواند باعث سقط شود و یا مشکلاتی در زایمان به وجود بیاورد.فیبروم ها ممکن است علامت یا نشانه خاصی نداشته باشند اما گر سریع رشد کنند و بزرگ شوند خطرناک می شوند. زیرا رشد سریع نشانه ای از سرطانی شدن آنها است و همچنین رشد بیش از اندازه این غده ها باعث فشار به مجاری ادراری و کلیه ها می شود.درمان های دارویی غالباً بر فیبروم ها تاثیری ندارند و اگر دارو قطع شود فیبروم ها دوباره بر می گردند.

[size=undefined]
آمبولیزاسیون یا بستن شریان رحمی روشی است با کمترین میزان تهاجم که در سال های اخیر برای درمان فیبروم های رحمی مورد استفاده قرار گرفته است. آمبولیزاسیون جایگزین خوبی برای جراحی فیبروم ها یا همان (میومکتومی) می باشد.این روش برای فیبروم های بزرگ و زیاد بسیار موثر است و به ندرت بعد از درمان با آمبولیزاسیون نیاز به درمان مجددی می باشد. در این روش پزشک با استفاده از لوله باریک و انعطاف پذیری به نام کاتتر یا سوند، دانه های کوچکی را به عنوان عامل بستن عروق فیبروم ها، به شریان هایی که وظیفه خونرسانی به رحم و فیبروم را دارند تزریق می کنند. در نتیجه فیبروم از لحاظ اکسیژن و خونرسانی گرفتار می شوند و خون به آنها نمی رسد که این امر باعث بسته شدن شریان های آنها و منقبض شدن فیبروم ها می شود تا جایی که از بین بروند.استفاده از آمبولیزاسیون پس از یائسگی و در این شرایط توصیه می شود:
[/size]
[list]
[*]اگر بیمار خواهان بارداری فوری و سریع نباشد.
[*]اگر بیمار بخواهد رحم خود را نگه دارد.
[*]اگر بیمار از خونریزی و درد زیاد فیبروم ها رنج می برد.
[*]اگر بیمار از انجام جراحی و عوارض آن ترس دارد آمبولیزاسیون توصیه می شود.
[/list]

[size=undefined]
بیمار برای مراجعه به آنژیوگرافی باید ناشتا باشد و پس از تحویل مدارک، پرستار رگ او را گرفته و متخصص بیهوشی با تزریق داروی آرام بخش او را بیهوش می کند.پزشک با استفاده از دستگاه فلوئوروسکوپ، رحم و رگ های خونی را می بیند و سپس تصاویر حاصل از آن با استفاده از اشعه ایکس در صفحه نمایشگر نشان داده می شود. پزشک با استفاده از ام آر آی تصمیم می گیرد که درمان با استفاده از آمبولیزاسیون مناسب فرد بیمار هست یا نه؟ در واقع متخصص رادیولوژی می تواند تشخیص دهد که تومور می تواند آمبولیزه شود یا نه؟؟؟ قسمتی از بدن که کاتتر وارد می شود، باید اصلاح شده باشد و ضدعفونی شده و با گان پوشیده می شود. معمولاً از قسمت کشاله ران کاتتر وارد می شود و آن قسمت بی حس می شود. سپس با کمک اشعه ایکس کاتتر وارد شریان شده و ماده مخصوص کنتراست که ذرات کوچکی هستند، داخل شریان تزریق می شود.این ماده مخصوص به صورت نوبتی در شریان های راست و چپ رحم آزاد شده و در نهایت سوراخی کوچک بر روی پوست به جا می ماند.بعد از این کاتتر از کشاله ران خارج شده و جلوی خونریزی قسمتی که سوراخ شده با فشار گرفته می شود. این روش بدون نیاز به بخیه زدن و بستری شدن می باشد و فرد پس از چند ساعت می تواند از بیمارستان مرخص شود.
[/size]


[list]
[*]آمبولیزاسیون با استفاده از بی حسی موضعی انجام می شود و در مقایسه با جراحی باز مداخله کمتری وجود دارد.
[*]روی پوست به جز یک سوراخ کوچک که خود به خود جوش میخورد، جای برش جراحی باقی نمی ماند.
[*]بعد از عمل بیمار می تواند به کارهای روزانه خود ادامه دهد.
[*]میزان خونی که بیمار در این روش از دست میدهد بسیار کمتر از جراحی می باشد.
[*]در این روش تشکیل مجدد فیبروم ها بسیار کم اتفاق می افتد و حتی ریزترین فیبروم ها هم که با ام آر آی مشاهده شده اند از بین می روند.
[/list]

[size=undefined]
این روش اگرچه مزایایی مانند کم تهاجمی تر و خطر کمتری دارد و روش امنی می باشد اما ممکن است عوارضی هم داشته باشد مانند:
[/size]
[list]
[*]عفونت در تعداد کمی از بیماران پس از این عمل مشاهده شده که با آنتی بیوتیک رفع می شود.
[*]احتمال آسیب به رحم در کمتر از یک درصد بیماران وجود دارد که ممکن است باعث برداشتن رحم شود. اما در مقایسه با روش های جراحی مثل هیسترکتومی و یا و میومکتومی ننادرتر می باشد.
[*]یائسگی زودرس که در کمتر از دو درصد بیماران مشاهده شده است.
[/list]

[size=undefined]
می توان گفت تفاوت چندانی در هزینه های جراحی و هزینه آمبولیزاسیون وجود ندارد و با توجه به مقایسه هایی که صورت گرفته مشخص شد که به طور میانگین هزینه های مربوط به بیمارستان در هر دو روش اختلاف زیادی ندارد. اما ممکن است هزینه لوازم مصرف شده در آمبولیزاسیون کمی بیشتر از جراحی باشد، که با توجه به مزایای این روش قطعاً ارزشش را دارد. به طور کلی می توان گفت آمبولیزاسیون از لحاظ نتایج درمان و عوارض، روش موثرتری می باشد اما شاید هزینه بالاتری نسبت به جراحی داشته باشد.[/size]