+- تالار گفتگوی کیش تک/ kishtech forum (http://forum.kishtech.ir)
+-- انجمن: پردیس فناوری کیش (http://forum.kishtech.ir/forumdisplay.php?fid=1)
+--- انجمن: مالی،اقتصاد و حسابداری (http://forum.kishtech.ir/forumdisplay.php?fid=77)
+--- موضوع: ایزو – ISO (/showthread.php?tid=25415)
ایزو – ISO - sina58596061 - 29-08-2018
[font=datis, Roboto, tahoma, sans-serif]ایزو – ISO[/font]
ایزو : سازمان بین المللی استاندارد سازی (ISO) یک سازمان تنظیم استاندارد بین المللی است که متشکل از نمایندگان سازمان های استاندارد ملی است.
این سازمان در 23 فوریه سال 1947 تأسیس شده و در سراسر جهان استانداردهای انحصاری، صنعتی و تجاری را ارتقا می دهد.
این دفتر مرکزی در ژنو سوئیس مستقر است و در 162 کشور کار میکند.
این یکی از اولین سازمان هایی بود که به عنوان مشاور عمومی در شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد اعطا شد.
بررسی اجمالی [font=datis, Roboto, tahoma, sans-serif]ISO[/font]
سازمان بین المللی استاندارد سازی یک سازمان مستقل و غیردولتی است که عضو سازمان های استاندارد 162 کشور عضو است.
این بزرگترین توسعه دهنده جهان از استانداردهای داوطلبانه بین المللی است و تجارت جهانی را با تدوین استانداردهای مشترک بین کشورها تسهیل می کند.
بیش از بیست هزار استاندارد بر روی همه چیز از محصولات و تکنولوژی تولید شده تا ایمنی مواد غذایی، کشاورزی و مراقبت های بهداشتی تأمین شده است.
استفاده از استانداردهای کمک در ایجاد محصولات و خدمات که امن، قابل اعتماد و با کیفیت خوب است.
این استانداردها به کسب و کار کمک می کند تا با کم کردن اشتباهات و زباله، بهره وری را افزایش دهد با فعال کردن محصولاتی که از بازارهای مختلف به طور مستقیم مقایسه می شود، آنها شرکت ها را در ورود به بازار های جدید ترغیب می کنند و به توسعه منصفانه در تجارت جهانی کمک می کنند.
این استانداردها همچنین برای محافظت از مصرف کنندگان و کاربران نهایی محصولات و خدمات، اطمینان حاصل می کنند که محصولات گواهینامه مطابق با حداقل استانداردهای بین المللی است.
نام و اختصارات [font=datis, Roboto, tahoma, sans-serif]ISO[/font]
نام سازمان در فرانسه، سازمان بین المللی عادی است، و در روسیه، سازمان بین المللی سازمان استاندارد (موسسه سازمان استاندارد).
ISO یک مخفف نیست.
این سازمان ISO را به عنوان نام اختصاری خود در رابطه با کلمه یونانی ایسوس (ίσος، به معنی “برابر”)، به عنوان نام آن در سه زبان رسمی واژگان مختلف داشته است.
در جلسات پایه سازمان جدید، توضیح یونانی واژه مورد استفاده قرار نگرفت، بنابراین ممکن است این معنی بعدا منتشر شود.
ISO این توضیح را از این نام می دهد: “از آنجا که” سازمان بین المللی استاندارد سازی “مخفف های مختلفی در زبان های مختلف دارد (IOS به زبان انگلیسی، OIN در فرانسه)،
بنیانگذاران ما تصمیم گرفتند فرم کوتاه ISO را به آن بدهند.
ISO از زبان یونانی Isos، به معنای برابر است.
هر کشور، هر زبان، فرم کوتاه نام ما همیشه ISO است. ”
هر دو نام ISO و آرم ایزو علائم تجاری ثبت شده و استفاده آنها محدود است.
تاریخچه [font=datis, Roboto, tahoma, sans-serif]ISO[/font]
سازمان امروز به عنوان ISO شناخته شده در سال 1926 آغاز شد به عنوان فدراسیون بین المللی انجمن های استاندارد سازی ملی (ISA).
در جنگ جهانی دوم در سال 1942 به حالت تعلیق درآمد، اما پس از جنگ ISA با کمیته هماهنگی استانداردهای سازمان ملل متحد (UNSCC) با پیشنهادی برای تشکیل یک سازمان جدید استانداردهای جهانی در ارتباط بود.
در اکتبر 1946 نمایندگان ISA و UNSCC از 25 کشور در لندن ملاقات کردند و موافقت کردند که برای ایجاد سازمان بین المللی جدید استاندارد سازی، نیروها را به هم پیوند بزنند؛ این سازمان جدید در ماه فوریه سال 1947 عملیات خود را آغاز کرد
ساختار [font=datis, Roboto, tahoma, sans-serif]ISO[/font]
ISO یک سازمان داوطلبانه است که اعضای آن مقامات را بر اساس استانداردها به رسمیت می شناسند، هر یک از نمایندگی های یک کشور.
اعضای مجمع عمومی سالیانه به بحث در مورد اهداف استراتژیک ISO می پردازند.
این سازمان توسط یک دبیرخانه مرکزی مستقر در ژنو هماهنگ شده است.
یک شورا با عضویت متشکل از 20 عضو عضو، راهنمایی و حکومت را فراهم می کند، از جمله تنظیم بودجه سالانه دبیرخانه مرکزی.
هیئت مدیره فنی مسئول بیش از 250 کمیته فنی است که استانداردهای ISO را توسعه می دهند.
اعضای [font=datis, Roboto, tahoma, sans-serif]ISO[/font]
اطلاعات بیشتر: کشورها در سازمان بین المللی استاندارد سازی
کشورهای عضو ISO با سازمان استاندارد ملی و حق رای دادن ایزو.
اعضای خبرنگار (کشورهای بدون سازمان استاندارد ملی).
اعضای مشترک (کشورهای دارای اقتصادهای کوچک).
ISO دارای 162 عضو ملی است.
ISO سه دسته بندی دارد:
سازمان های عضو سازمان های ملی هستند که به عنوان نماینده ترین سازمان های استاندارد در هر کشور در نظر گرفته می شوند.
اینها تنها اعضای ISO هستند که دارای حق رای هستند.
اعضای خبرنگار کشورهایی هستند که سازمان استاندارد خود را ندارند.
این اعضا در مورد کار ISO اظهار می کنند، اما در انتشار استانداردها شرکت نمی کنند.
اعضای مشترک، کشورهای دارای اقتصادهای کوچک هستند.
آنها هزینه عضویت را کاهش می دهند، اما می توانند از توسعه استانداردها پیروی کنند.
اعضای شرکت کننده، اعضای “P” نامیده می شوند، به عنوان مخالف رعایت اعضای، که به نام “O” نامیده می شود.