سازمان بهداشت جهانی (WHO) نوجوانی را دوره زندگی بین 10 تا 19 سال تعریف می کند. این دوره گذار از کودکی وابسته به بزرگسالی مستقل است. این دوره بلوغ روانی است، بالغ شدن در رفتار. این زمان تغییرات سریع فیزیکی و بیولوژیکی است که می تواند منجر به سردرگمی، تنش، ناامیدی و احساس ناامنی شود. گفته می شود که نوجوانی دوران استرس و فشار است. نوجوانان به دلیل مرحله رشد و مشکلات خاص گروه خاصی هستند. از آنجایی که نوجوانی مرحله ای از رشد انسانی است که در طی آن یک جوان باید از وابستگی به سمت استقلال حرکت کند و استقلال و بلوغ پیدا کند، به ویژه جوانان با چالش های زیادی روبرو هستند. برخی از جوانان در مواجهه با استرس مرتبط با چالش های زندگی نوجوانی موفق تر از دیگران هستند، انعطاف پذیرتر هستند و راهبردهای مقابله ای بهتری دارند.