افسردگی - نسخه‌ی قابل چاپ +- تالار گفتگوی کیش تک/ kishtech forum (http://forum.kishtech.ir) +-- انجمن: پردیس فناوری کیش (http://forum.kishtech.ir/forumdisplay.php?fid=1) +--- انجمن: مجموعه مشاوره روانشناسی، تحصیلی و مددکاری (http://forum.kishtech.ir/forumdisplay.php?fid=110) +--- موضوع: افسردگی (/showthread.php?tid=77633)

افسردگی - lavazemkhanegi - 28-03-2023 افسردگی   نام افسردگی از کلمه لاتین گرفته شده و به معنای دلتنگی است. وقتی پزشکان در مورد افسردگی صحبت می کنند، منظور آنها مجموعه ای از شرایط روانی فیزیکی مرتبط است که با اختلالات خلقی مشخص می شود، به عنوان مثال. اختلالات عاطفی آنها به عنوان بدخلقی، احساسات منفی و افکار تاریک شناخته می شوند. آنها همچنین با علائم فیزیکی مانند خستگی، خستگی و اختلالات خواب و اشتها همراه هستند.  درمان افسردگی در کرج چه کسانی از افسردگی رنج می برند؟ در حال حاضر بین 100000 تا 100000 نفر از نوعی اختلال افسردگی در کرواسی رنج می برند.داده ها نشان می دهد که در حال حاضر 3 تا 4 درصد از جمعیت کشورهای توسعه یافته صنعتی از افسردگی رنج می برند. تا کنون به نظر می رسد زنان بیشتر از مردان در معرض خطر هستند، زیرا دو تا سه برابر بیشتر تشخیص داده می شود که افسردگی دارند. بر اساس داده‌ها، حدود 15 درصد از بیمارانی که در بیمارستان تحت مداوا قرار گرفتند، به دلیل رنج فراوان به زندگی خود پایان می‌دهند. اعتقاد بر این است که بیش از دو سوم خودکشی ها توسط بیمارانی انجام می شود که به شدت افسرده هستند.   چه چیزی باعث افسردگی می شود؟ شایع ترین محرک برای ایجاد این بیماری عوامل خارجی مانند استرس متحمل شده است.افسردگی یک بیماری سیستم عصبی مرکزی است که به دلیل تغییر در سلول های عصبی و فرآیندهای شیمیایی در مغز رخ می دهد. شایع ترین علل ایجاد این بیماری عوامل خارجی مانند استرس، رژیم غذایی نامناسب، کمبود نور، فعالیت بدنی ضعیف، الکل و برخی داروها و مواد مخدر است. نشان داده شده است که برخی افراد به طور فطری تمایل (مستعد) به افسردگی دارند که به صورت ژنتیکی منتقل می شود. بنابراین روانپزشکی بیولوژیکی از یک قانون اساسی افسردگی صحبت می کند که در کد ژنتیکی نوشته شده است و نشان دهنده تمایل ویژه به ایجاد یک اختلال افسردگی است.   علائم افسردگی برخی از علائم افسردگی عبارتند از افسردگی، غم، نگرانی، احساس درماندگی و مرگ.افسردگی را می توان با یک سری علائم تشخیص داد و هر بیمار در شدت و نوع علائم متفاوت است. شایع ترین علائم افسردگی عبارتند از:       افسردگی، خلق و خوی تاریک، هجوم افکار و خاطرات تاریک؛     غمگینی شدید، دلسوزی به خود، گریه کردن؛     حساسیت، آسیب پذیری، تحریک پذیری ("همه چیز مرا آزار می دهد")؛     ترس، اضطراب، نگرانی، دلهره ("چیزی وحشتناک اتفاق خواهد افتاد")؛     بدبینی، ناامیدی و درماندگی ("هیچ راهی برای من وجود ندارد"، "من هرگز بهتر نخواهم شد")؛     احساس بی ارزشی، گناه و افزونگی ("هیچ کس مرا دوست ندارد"، "هیچ کس به من نیاز ندارد")؛     تنهایی، احساس تعلق نداشتن یا محافظت نشدن ("من در دنیا کاملا تنها هستم")؛     ناتوانی در لذت بردن از چیزها یا فعالیت های لذت بخش قبلی ("هیچ چیز مرا خوشحال نمی کند")؛     بی حالی، بی حالی ("من هیچ چیز را دوست ندارم")؛     اختلال در تمرکز و حافظه؛     خستگی، خستگی، کمبود انرژی؛     کاهش یا افزایش قابل توجه اشتها؛     بی خوابی یا نیاز بیش از حد به خواب؛     دردهای بدن که دلایل فیزیکی ندارند؛     آرزوی مرگ یا برنامه ریزی برای خودکشی ("دیگر نمی توانم تحمل کنم"، "اگر رفته باشم بهتر است").   درمان افسردگی داروها اغلب در درمان افسردگی استفاده می شوند، به اصطلاح داروهای ضد افسردگی آنها حذف می کنند یا اولین سوالی که وقتی افسردگی به ما می رسد این است که چه کنیم. در هر صورت باید از پزشک کمک بگیرید. این می تواند یک پزشک خانواده باشد که خودش داروهای ضد افسردگی تجویز کند یا در صورت لزوم بیمار را به روانپزشک ارجاع دهد. همچنین می توانید به روانپزشکی مراجعه کنید که مطب خصوصی دارد. متأسفانه تعداد زیادی از بیماران به سختی می پذیرند که از یک اختلال روانی رنج می برند و با ناراحتی به روانپزشک مراجعه می کنند.در درمان افسردگی بیشتر از داروها استفاده می شود که اصطلاحاً نامیده می شود. داروهای ضد افسردگی آنها علائم بیماری را ظرف یک تا شش هفته از بین می برند یا کاهش می دهند و می توانند با سایر روش ها و روان درمانی ترکیب شوند. داروهای ضدافسردگی باید به طور مستمر و دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف شوند، بدون انحراف یا «بداهه» که گاهی بیماران مستعد آن هستند. سازمان بهداشت جهانی مصرف داروهای ضدافسردگی را به مدت شش تا ده ماه پس از ناپدید شدن علائم توصیه می‌کند و برخی از متخصصان از درمان طولانی مدت یا حتی مادام العمر در بیماران مبتلا به افسردگی مزمن حمایت می‌کنند.  درمان افسردگی انواع داروهای ضد افسردگی ده ها داروی ضد افسردگی در بازار وجود دارد که با توجه به اثرشان به چند گروه اصلی طبقه بندی می شوند. گروه های اصلی مهارکننده های مونوآمین اکسیداز، ضد افسردگی های سه حلقه ای و مهارکننده های بازجذب سروتونین هستند. همه آنها در افزایش عملکرد یک یا چند انتقال دهنده عصبی و در نتیجه کاهش علائم مشترک هستند. آنچه باید در مورد مصرف دارو بدانید و مثبت است       داروهای ضد افسردگی مانند آسپرین یا آرام‌بخش‌ها فوراً اثر نمی‌کنند. بسته به شکل بیماری، بین یک تا شش هفته طول می کشد تا داروها منجر به بهبود شوند. بسیار مهم است که آنها به طور مداوم و با رعایت کامل دستورالعمل ها مصرف شوند.     همه انواع داروهای ضد افسردگی تقریباً در 80 درصد بیماران به طور یکسان علائم افسردگی را سرکوب می کنند. وقتی ثابت شود که یک دارو بی اثر است، پزشک می تواند دوز همان دارو را افزایش دهد، داروی دیگری را تجویز کند (اغلب با مکانیسم اثر متفاوت)، یا داروی دیگری را به داروی اول اضافه کند.     داروهای ضد افسردگی اعتیادآور نیستند. اگر بیمار مجبور است دارو را طولانی مدت مصرف کند، به این دلیل است که ماهیت بیماری آن را ایجاب می کند، نه به دلیل اعتیادآور بودن دارو.     در صورت وجود مشکلات، داروهای ضد افسردگی مانع از حل مشکلات زندگی بیمار نمی شوند. در واقع او را برای برخورد با آنها آموزش می دهند.   روان درمانی روان درمانی یک کمک خوشایند برای بیمار افسرده است، در درجه اول در دوره قبل از شروع اثر داروها. وقتی وضعیت او بهبود یافت، می‌تواند مهارت‌های عملی «ضدافسردگی» را از درمانگر بیاموزد: چگونه با مردم بهتر برخورد کند، چگونه زندگی خود را بهتر سازماندهی کند و از موقعیت‌های استرس‌زا اجتناب کند، چگونه به دنبال آنچه می‌خواهد و مخالفت با آنچه که نمی‌خواهد. T "راه او را برو" ، چگونه به طور کلی خود را در جامعه مطرح کنید.   درمان های جایگزین افسردگی علاوه بر دارو درمانی و روان درمانی با الکتروشوک و نور درمانی نیز درمان می شود. در درمان افسردگی، برخی از روش هایی که بر فرآیندهای بیوشیمیایی-الکتریکی در مغز تأثیر می گذارند، مؤثر بودن آنها ثابت شده است. یکی از این روش ها، الکتروشوک درمانی یا الکتروشوک درمانی (ECT) است. الکتروشوک درمانی هنوز بهترین روش برای درمان افسردگی شدید و فاز شیدایی اختلال دوقطبی است. در بیمارستان انجام می شود و کاملا بی ضرر است. به بیمار شل کننده های عضلانی داده می شود و تحت بیهوشی کامل قرار می گیرد. سپس یک الکترود در یک یا هر دو طرف سر او قرار می گیرد که جریان ضعیفی را به مغز می فرستد تا اسپاسم (تشنج) ایجاد کند. این اسپاسم یک عنصر کلیدی درمانی ECT است. این روش 6 تا 12 بار در فواصل دو تا سه روزه تکرار می شود. نور درمانی در درجه اول برای افسردگی زمستانی استفاده می شود، یعنی افسردگی ناشی از کمبود نور. بیمار بین 30 تا 120 دقیقه به یک لامپ با قدرت 2500 تا 10000 لوکس نگاه می کند (هرچه لامپ ضعیف تر باشد، درمان بیشتر طول می کشد). اثر پس از 3 تا 4 روز به دست می آید. درمان بی خوابی به بیماران افسرده کمک می کند که علائم این بیماری پس از یک شب بی خوابی یا پس از بیدار شدن 3 تا 4 ساعت زودتر به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. می توان آن را با نور درمانی ترکیب کرد، به طوری که بلافاصله پس از بیدار شدن بیمار در معرض نور شدید قرار می گیرد. به نظر می رسد که فرآیندهای الکتروشیمیایی مغز در طول خواب و به ویژه در مرحله REM (مرحله رویا) مختل می شود، در حالی که بیداری طولانی مدت فرآیندهای مختل را به عملکرد طبیعی "باز می گرداند".   درمان افسردگی اختلالات افسردگی در کودکان و نوجوانان شایع است و شیوع کلی آن برای نوجوانان (13-18 سال) 5.7 درصد و برای کودکان (زیر 13 سال) 2.8 درصد است. علائم رایج افسردگی در کودکان و نوجوانان عبارتند از: خلق و خوی ضعیف، از دست دادن علاقه، مشکل در تمرکز و انگیزه، تغییر در اشتها و خواب، تحریک پذیری، علائم فیزیکی مانند سردرد و سوء هاضمه و در برخی موارد افکار خودکشی. اگر اختلالات افسردگی در سنین پایین‌تر درمان نشود، می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابد و با گذشت زمان درمان آن دشوارتر می‌شود. برای درمان افسردگی در کودکان و نوجوانان هم می توان از درمان های روان شناختی و هم داروهای ضد افسردگی استفاده کرد. درمان‌های روان‌شناختی که گاهی اوقات «گفتگودرمانی» نامیده می‌شوند، شامل کار با یک درمانگر حرفه‌ای برای درمان افسردگی است. درمان های روان شناختی رایج تر عبارتند از درمان شناختی رفتاری (CBT)، روان درمانی بین فردی (IPT) و درمان روان پویایی. انواع مختلفی از داروهای ضد افسردگی وجود دارد که همه آنها به طور خاص برای هدف قرار دادن مواد شیمیایی در مغز که اعتقاد بر این است که با افسردگی مرتبط هستند ساخته شده اند. در این بررسی ادبیات، مطالعاتی که درمان‌های روان‌شناختی و داروهای ضدافسردگی را به تنهایی و به صورت ترکیبی مورد بررسی قرار می‌دادند، به منظور ارزیابی تأثیر این مداخلات بر افسردگی در کودکان و نوجوانان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   برای ارزیابی اینکه آیا هر مداخله یا ترکیبی مؤثرتر است، این مرور سیستماتیک کاکرین شامل مطالعاتی بود که: (2) هر ترکیبی از این درمان ها (روان درمانی و داروها) یا روان درمانی به تنهایی یا داروهای ضد افسردگی به تنهایی. (3) هر ترکیبی از این درمان ها (روان درمانی به علاوه داروهای ضد افسردگی) با دارونما یا " درمان معمول"؛ (4) هر ترکیبی از این درمان ها (روان درمانی به علاوه داروهای ضد افسردگی) با هر یک از درمان ها به همراه دارونما.   11 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده شامل 1307 نفر وارد مطالعه شدند. این مطالعات مقایسه های متفاوتی انجام دادند و تنها تعداد کمی از مطالعات حاوی اطلاعاتی در مورد هر یک از مقایسه های مورد بررسی بودند. اگرچه اکثر تجزیه و تحلیل ها شامل بیش از یک مطالعه بودند، نتایج این مطالعات گاهی به طور قابل توجهی متفاوت یا حتی متناقض بودند. از نظر عوارض جانبی، در یک مطالعه میزان افکار خودکشی در افرادی که دارو مصرف می کردند در مقایسه با درمان روانشناختی به تنهایی بیشتر بود. به طور کلی، نمی‌توان از تحلیل‌های آماری تلفیقی (متاآنالیز) به نتیجه‌گیری رسید یا اینکه کدام مداخله مؤثرتر است.  درمان افسردگی در کرج به طور خلاصه، بر اساس شواهد موجود، نمی دانیم که آیا روان درمانی، داروهای ضد افسردگی یا ترکیب آنها موثرترین انتخاب برای درمان اختلالات افسردگی در کودکان و نوجوانان است یا خیر.