هنگامی که حقی از کسی تضییع می شود یا جرمی نسبت به کسی صورت می گیرد، فرد زیان دیده، حق دارد، در پی احقاق حق خود یا در راستای رساندن مجرم به سزای عملش، اقدام به طرح دعوا، در محاکم حقوقی و کیفری نماید. حق اقامه دعوا، از جمله حقوق تمامی افراد جامعه است و هیچکس حق سلب آن را ندارد.

بر اساس قانون آیین دادرسی مدنی، هر کس در دادگاه، ادعایی مطرح می کند، باید آن را اثبات کند. اصولا در هر دعوایی، برای آنکه خواهان بتواند ادعایش را اثبات کند و یا قاضی برای صدور حکم، از دلایل و قراینی کمک می گیرند که در مجموع به آن ها، ادله اثبات دعوا می گویند. ادله اثبات دعوا، در قانون، مورد پیش بینی قرار گرفته اند که یکی از آن ها، اماره بوده که دارای انواع مخصوص به خود است و موارد استفاده منحصر به فرد خود را دارد.

از این رو، در این مقاله، قصد داریم، به این پرسش پاسخ دهیم که اماره چیست و انواع آن کدامند؟ سپس، بگوییم که تفاوت دلیل و اماره چه می باشد. چنانچه، پیرامون این موضوع، سوالاتی دارید، با ما همراه باشید.

در پاسخ به این پرسش که انواع اماره چیست و معنی اماره در حقوق چه می باشد؟ باید گفت، یکی از ادله اثبات دعوا که به وسیله آن، دعوا ثابت می شود، امارات هستند. اماره در لغت، به معنای نشانه است؛ یعنی اینکه گاهی، برخی نشانه ها و اوضاع و احوال، سبب اثبات ادعا می شوند. قانون گذار، در قانون مدنی، اماره را ادله فرعی اثبات دعوا دانسته و آن را به انواع مختلفی، تقسیم کرده است.

در قسمت قبل، توضیح دادیم که اماره چیست و معنی اماره در حقوق چه می باشد و گفتیم که اماره، اوضاع و احوالی است که گاهی، در خصوص اثبات یک موضوع، مبنای علم قاضی قرار می گیرد. پس از صحبت و توضیح در این خصوص که اماره چیست، در این قسمت، قصد داریم، در خصوص انواع اماره، در قانون مدنی صحبت کنیم و بگوییم که انواع اماره کدامند. قانون گذار، در مواد 1322 و 1324، انواع اماره را پیش بینی کرده است. بر اساس مواد این قانون، اماره قانونی و اماره قضایی، انواع اماره بوده و شرایط مخصوص به خود را دارند که به شرح زیر می باشد: