ما در سایت بازرگانی فایدیم به طور کامل به خواص بخش های مختلف مورینگا که تا این لحظه دارای ریشه علمی هستند؛ پرداخته ایم و حتی منابع آن ها را نیز ذکر کرده ایم.

توجه: در صورت نیاز به دریافت مشاوره در زمینه خرید عمده برگ مورینگا و یا فروش عمده برگ مورینگا می توانید با مدیر فروش بازرگانی فایدیم تماس بگیرید و یا در واتساپ درخواست ثبت کنید.

مورینگا منبعی از فلاونوئیدها

امروزه استفاده از آنتی اکسیدان های طبیعی، به ویژه مواد فنولی، از جمله فلاونوئیدها و اسیدفنولیک در غذا و داروهای پیشگیری و درمانی اهمیت زیادی پیدا کرده است.

مطالعات گسترده ای در این زمینه نشان داده است که ارتباط معکوسی بین فلاونوئیدهای موجود در جیره غذایی و خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و برخی از سرطان ها وجود دارد (Sultana و Anwar سال 2008).

فلاونوئیدها در بیشتر گیاهان وجود دارند ولی تراکم و مقدار آن ها از گیاهی به گیاه دیگر و حتی از اندامی از گیاه به اندام های دیگر متفاوت است.

بسیاری از گیاهان به عنوان منابع غنی از این گونه فلاونوئیدها قلمداد می شوند.

گفته می شود که جیره های غذایی غنی از فلاونوئیدها، حتی از ویتامین C و E هم کارایی بیشتری دارند.

بسیاری از سبزی های برگی و میوه ها غنی از فلاونوئیدها هستند.

از این رو اندازه گیری فلاونوئید در گیاهان سال هاست که مورد توجه محققان قرار گرفته است تا بدین وسیله منابع غنی از این مواد ارزنده را شناسایی کنند.

در ارتباط با گونه M. oleifera نیز Sultana و Anwar (سال 2008)، برگ و میوه چندین گونه گیاهی را از این نظر مورد مطالعه و مقایسه قرار دادند که از میان آن ها برگ های مورینگا بالاترین میزان فلاونول ها را داشت، از جمله:

توجه: هنگام خرید برگ خشک مورینگا به این نکته دقت داشته باشید که برگ مورینگا در صورت خشک شدن خاصیت خودش را حفظ می کند، امّا باید حداکثر تا یک سال به بازار مصرف برسد.

گیاهان حاوی فلاونول

شایان ذکر است که علاوه بر برگ های مورینگا، گیاهان زیر نیز از میزان قابل توجهی از فلاونول ها برخوردار می باشند:

برگ مورینگا منبع هورمون های رشد گیاهی

گزارش شده که عصاره حاصل از برگ های درختان گونه M. oleifera دارای انواع مختلف تنظیم کننده های رشد از جمله انواع سایتوکنین ها است و در برخی از کشورها نیز از این عصاره برای افزایش عملکرد بسیاری از گیاهان زراعی استفاده می شود (Price سال 2000).

همچنین در مطالعه ای که برای تکثیر گونه M. oleifera به روش ریزازدیادی (Micropropagation) صورت گرفت؛ مشخص شد که ریزنمونه های حاصل از شاخه های این گونه در محیط شاخه زایی، حاوی غلظت های مختلف BAP که نوعی سایتوکینین است، شروع به تولید کالوس نموده که این کالوس ها نیز از قابلیت باززایی بالایی برخوردار بودند (Islam و همکاران، 2005).

در مطالعه انجام گرفته توسط میرزایی ندوشن و همکاران (1388) نیز افزایش رشد جنین ها در محیط MS دارای نصف غلظت عناصر غذایی پرمصرف و بالا بودن میزان تولید کالوس در این محیط که فاقد هرگونه تنظیم کننده رشد خارجی است؛ می تواند نشان دهنده این باشد که:

با افزایش فعالیت سلول های جنینی و افزایش تکثیر آن ها به منظور تشکیل یک گیاهچه کامل، تولید هورمون های درونی نیز افزایش پیدا می کند و حضور همین هورمون ها باعث تولید کالوس بر روی سطح پوسته تخمک ها می گردد.

مشارکت فیتوهورمون ها در طی تکامل بذر بارها گزارش شده است و اکسین یکی از فیتوهورمون هایی است که در طی بلوغ جنین های زیگوتی به میزان زیاد تولید می شود (George و همکاران، 2008).

همچنین اختلاف معنی دار در میزان تولید کالوس در جنین های رویشگاه های مختلف در مطالعات میرزایی ندوشن و همکاران (1388) نیز می تواند نشان دهنده وجود تنوع ژنتیکی بین جمعیت های مناطق مختلف از نظر میزان تولید هورمون های درونی باشد.

شاید بتوان ادعا نمود که این گونه نیز همانند گونه M. oleifera می تواند به عنوان یک منبع حاوی هورمون های رشد گیاهی مورد توجه قرار گیرد که برای اثبات صحت این مطلب نیاز به مطالعات تکمیلی می باشد.

امیدوارم که این مقاله در توسعه دیدگاه شما نسبت به مورینگا، نقش مهمی را ایفا کرده باشد.