ترجمه کتاب لاله سیاه اثر الکساندر دوما صفحه سه و چهار - نسخه‌ی قابل چاپ +- تالار گفتگوی کیش تک/ kishtech forum (http://forum.kishtech.ir) +-- انجمن: پردیس فناوری کیش (http://forum.kishtech.ir/forumdisplay.php?fid=1) +--- انجمن: زبان های خارجی (http://forum.kishtech.ir/forumdisplay.php?fid=60) +---- انجمن: زبان فرانسه (http://forum.kishtech.ir/forumdisplay.php?fid=13) +---- موضوع: ترجمه کتاب لاله سیاه اثر الکساندر دوما صفحه سه و چهار (/showthread.php?tid=52612)

ترجمه کتاب لاله سیاه اثر الکساندر دوما صفحه سه و چهار - مریم مستجیر - 02-05-2021                                                                                                                                                                              .                                 Chapitre I   Le 29 AOUT 1672, les habitants de La Haye courent vers le Buytenhoff,la grande prison de la ville, pour assister au départ en exil de Corneille de Witt et son frère Jean ont toujours été partisans de la République et ils ne sont pas aimés par le peuple hollandais qui préfère maintenant Guillaume, prince d’Orange. Un habitant a déclaré qui Corneille de Witt, plein de haine contre Guillaume d’Orange, voulait assassiner le prince, et Corneille a été arrête, emprisonne et condamné à quitter le pays.     در تاریخ 29 آگوست 1672 ، ساکنان لاهه برای دیدن و عزیمت کورنیهدو ویت و برادرش ژان که تبعید شده اند ، به طرف بویوتن هاف ، زندان بزرگ شهر حرکت  می کنند و مردم هلند آنها را دوست ندارند. آنها اینک ترجیح می دهند  ویلیام ، شاهزاده نارنجی درراس قدرت باشد. یکی از ساکنین می گفت : کورنیه از پادشاه بیزاراست و به مخالفت با او برخاسته و قصد داشته تا پادشاه را ترور کند, و به این دلیل دستگیر,زندانی و محکوم به تبعید شده است.     Ce jour-là, Jean de Witt, accompagne de son serviteur Cracke, va chercher son frère a la prison, pour l’accompagner dans son exil. Les cris montent de la place à la prison :       -Vive Orange ! À bas les traitres ! crie la foule. -Oh ! oh ! comme ces gens sont en colère ! Est-ce contre vous, Jean ? Ou est-ce contre moi ?     در آن روز ، ژان دو ویت با همراهی خادم خود کریک ، به دنبال برادرش در زندان می رود تا او را در تبعید همراهی کند. صدای فریاد بلند می شود و از میدان شهر به زندان می رسد. جمعیت فریاد می زنند. زنده باد ویلیام !مرگ بر خائنین! اوه !اوه! ژان چقدر این جماعت عصبانی هستند ,آیا این مخالفت با توست ؟یا با من ؟ Je crois que c’est contre nous deux, Corneille. Les partisans de Guillaume d’Orange nous reprochent nos accords avec la France. -Si ces négociations avaient réussi, nous n’aurions pas perdu tant de guerres, et la Hollande serait encore un grand pays. -Tout cela est vrai, mon frère, mais si l’on trouvait en ce moment notre correspondance avec Monsieur de Louvois, ces lettres nous perdraient auprès des Orangistes. Aussi, cher Corneille, j’espère que vous avez brule ces lettres avant de quitter Dordrecht pour venir me retrouver à La Haye. -Mon frère, je ne l’ai pas fait car cette correspondance avec Monsieur de Louvois prouve que vous avez été le plus généreux et le plus habile citoyen de Hollande. J’ai confié vos lettres à Cornelius can Baerle, mon filleul, qui demeure à Dordrecht. فکر می کنم مخالفت با هر دوی ما باشد ، کورنیه . طرفداران ویلیام حزب نارنجی ما را مسئول توافق هایمان با فرانسه می دانند. اگر این مذاکرات موفقیت آمیز بود ، ما این همه جنگ را نمی باختیم و هلند هنوز یک کشور عالی بود. برادر من همه اینها درست است ، اما اگر نامه نگاری ما با مسیو دو لووا در این زمان پیدا می شد ، این نامه ها روابط ما را با نارنجی ها خراب می کرد. کورنیه عزیز ، امیدوارم این نامه ها را قبل از رفتن از اینجا و برای آمدن و ملاقات من در لاهه سوزانده باشید. - برادر من ، من این کار را انجام ندادم زیرا این نامه نگاری با مسیو دو لووا ثابت می کند که شما سخاوتمندترین و توانمندترین شهروند