The Greedy Mouse:

A greedy mouse saw a basket full of corn. He wanted to eat it. So he made a small hole in the basket. He squeezed in through the hole. He ate a lot of corn. He felt full and was very happy.

Now he wanted to come out. He tried to come out through the small hole. He could not. His belly was full. He tried again. But it was of no use.

The mouse started crying. A rabbit was passing by. It heard the mouse's cry and asked, "Why are you crying, my friend?"

The mouse explained, "I made a small hole and came into the basket to eat the corn. Now I am not able to get out through that hole."

The rabbit said, "It is because you ate too much. Wait till your belly shrinks." The rabbit laughed and went away.

The mouse fell asleep in the basket. The next morning his belly had shrunk. But he wanted to eat some more corn. He forgot all about getting out of the basket. So he ate the corn and his belly was really big again.

After eating, the mouse remembered that he had to escape. But obviously, he could not. So he thought, "Oh! Now I will go out tomorrow."

The cat was the next passerby. He smelt the mouse in the basket. He lifted its lid and ate the mouse.

موش حریص

موش حریص سبدی پر از ذرت دید. او می‌خواست که آن را بخورد. بنابراین یک سوراخ کوچک در سبد ایجاد کرد. او از سوراخ وارد شده و ذرت زیادی خورد. او حساس سیری می‌کرد و بسیار خوشحال بود. 

حالا او می‌خواست بیرون بیاید. او سعی کرد از سوراخ کوچک بیرون بیاید. او نتوانست. شکمش پر شده بود. او دوباره تلاش کرد اما فایده ای نداشت. 

موش شروع به گریه کرد. یک خرگوش از آنجا رد میشد. صدای گریه ی موش را شنید و پرسید: چرا گریه میکنی دوست من؟

موش توضیح داد: من یک سوراخ کوچک ایجاد کردم و برای خوردن  ذرت وارد سبد شدم. اکنون قادر به بیرون آمدن از همان سوراخ نیستم.

خرگوش گفت : این به این دلیل است که بیش از حد غذا خوردی. صبر کن تا شکمت جمع شود. خرگوش خندید و رفت.

موش در سبد خوابيد. صبح روز بعد شکمش جمع شده بود. اما او می‌خواست ذرت بیشتری بخورد. او همه چیز را در مورد خارج شدن از سبد فراموش کرد. بنابراین باز هم ذرت خورد و شکمش بسیار بزرگ شد. 

پس از خوردن غذا، موش به یاد آورد که باید فرار کند. اما بدیهی است که او نمی‌توانست. بنابراین فکر کرد: اوه، حالا من فردا بیرون خواهم رفت.

گربه رهگذر بعدی بود. موش را در سبد بو کرده و در آن را بلند کرد و موش را خورد.