معلم سیندی خانم جونز بود.  خانم جونز پیر شده بود.  اما او آهسته راه نمی رفت.  سریع راه می رفت.  موهای سفید نداشت.  موهایش سیاه بود.  خم نشده بود.  پشتش صاف بود.  همه دانش آموزان خانم جونز را دوست داشتند.  آنها مخصوصاً روز جمعه او را دوست داشتند.  روز جمعه او کلوچه ها را به کلاس آورد.  او به همه دانش آموزان کوکی داد.  کلوچه ها خوشمزه بودند.  همه دانش آموزان کوکی ها را دوست داشتند.  همه دانش آموزان کلوچه ها را خوردند.  امروز جمعه بود.  خانم جونز به همه دانشجویان کوکی می داد.  همه دانش آموزان گفتند متشکرم  سپس آنها کلوچه ها را خوردند.  اما سیندی کلوچه اش را نخورد.  خانم جونز پرسید ، "چرا کوکی خود را نمی خورید ، سیندی؟"  وی گفت: "من کوکی خود را نمی خورم زیرا آن را به خانه می برم. من آن را در خانه با خواهرم به اشتراک خواهم گذاشت."  خانم جونز گفت: "تو خیلی شیرین هستی. این یک کوکی برای خواهرت است."