رازهایی در مورد سلامت بدن که در آینه خانه‌تان می‌توانید به آنها برسید. همین حالا بلند شوید و سراغ آینه بروید و به خودتان نگاهی بیندازید. سعی کنید تصویری فضایی از خودتان در ذهن‌تان بکشید و ببینید فرم کلی بدن‌تان چگونه است.

با این مشخصات کلی می‌توانید سراغ این مطلب بروید و چیزهایی در مورد خودتان کشف کنید که به سلامت شما ربط دارد و می‌تواند بسیار هم جالب باشد.

دور کمرتان را اندازه بگیرید اگر دور کمر شما اندازه بیشتری از دور باسن دارد…

در این حالت عموم می‌گویند که شما پهلو یا بغل دارید یا ممکن است که دچار چاقی شکمی مفرط باشید، به هر حال همان‌طور که حتما می‌دانید داشتن چربی انباشته شده در قسمت میانی بدن چیز خوبی نیست. در واقع مطالعه‌ای گسترده در آلمان نشان داده افرادی که وزن در حد طبیعی دارند و بر اساس رقم ترازو، چاق محسوب نمی‌شوند اما چاقی شکمی دارند و دور کمر آنها زیاد است در خطر گرفتگی قفسه سینه و یا حتی مرگ ناشی از سکته قلبی قرار دارند که این خطر برای آنها از افرادی که اضافه‌وزن مشخص دارند و چاق محسوب می‌شوند، بیشتر است. درواقع خطری که این افراد را تهدید می‌کند لایه‌ای از چربی است که در قسمت شکم و پهلوها جمع می‌شود و آن را«اومنتوم» می‌نامند و این بافت کاملا به بسیاری از ارگان‌‌های حیاتی بدن نزدیک است.

این بافت را چربی اشایی یا چربی داخلی شکمی هم می‌نامند و این بافت می‌تواند خیلی سریع به کبد برسد یا اینکه وارد عروق خونی بدن شود و در دیواره رگ‌ها رسوب کند و مقدمات خطر را باعث شود.

سندرم متابولیک در کل به داشتن ۳ مورد از این ۴ مورد زیر اطلاق می‌شود: چاقی (تجمع چربی در قسمت میانی بدن، شکم و پهلوها)، افزایش فشارخون، بالا بودن میزان کلسترول و بالا بودن میزان قندخون. در تعریف کلی از چاقی در سندرم متابولیک به فردی که دور کمرش در مردان بیشتر از ۴۰ اینچ (یعنی بیشتر از ۱۰۲ سانتی‌متر) و در زنان بیشتر از ۳۵ اینچ (بیشتر از ۹۰ سانتی‌متر) باشد چاق گفته می‌شود.

نکته کلیدی:چاقی به تازگی ایجاد شده هم می‌تواند مهم باشد،‌ برای همین حتما حواس‌تان به اندازه کمربندتان و سوراخی که قلاب را در آن می‌کنید باشد‌ زیرا این می‌تواند اولین نشانه خطر در شما باشد.

امروزه لاغری اهمیت بسیاری دارد و از انواع روش ها گیاهی و انواع نوشیدنی های لاغری گرفته تا جراحی همه به دنبال کاهش وزن هستند. پاها و دست‌های لاغر یکی از معیارهای زیبایی محسوب می‌شوند که این به خصوص در مورد مدل‌ها صادق است اما یادتان باشد که دست‌ها و پاهای بسیار لاغر و ضعیف می‌تواند نشانگر کمبود یا ضعف در ماهیچه‌ها هم باشد و کسانی که دچار ضعف عضلانی مفرط هستند بیشتر دچار بیماری‌های قلبی- عروقی و سایر عوامل تهدیدکننده زندگی می‌شوند. چندین مطالعه در نقاط مختلف جهان در چند سال اخیر صورت گرفته که همه آنها نشان‌ داده میزان عضلات بدن با سلامت کلی بدن در ارتباط است.

به طور کلی هر قدر سن انسان‌ها بالاتر می‌رود از توده عضلانی آنها کاسته می‌شود. در نوجوانی هر سال حدود یک درصد بافت عضلانی بدن و در بالای ۵۰سال هر سال حدود ۸درصد از این بافت از دست می‌رود، اما خبر خوب این است که با ورزش می‌توان جلوی از دست رفتن بافت ماهیچه‌ای را گرفت.

بسیاری از افراد بالای ۷۰ و ۸۰ ساله هستند که با انجام تمرینات ورزشی هدفمند روزانه توانسته‌اند بافت عضلانی خود را حفظ کنند و حتی در مواردی میزان بافت عضلانی این خانم‌های ۷۰ یا ۸۰ ساله مساوی با بافت عضلانی خانم‌های ۴۰ساله است. این یک واقعیت است که تمرین‌های قدرتی و استقامتی می‌تواند یک هدیه عالی برای سلامت بدن شما باشد به خصوص اگر دست و پاهای لاغری دارید.

نکته کلیدی: اگر احساس می‌کنید کفش‌های‌تان در ناحیه مچ پا و ساق برای شما لق می‌زند (به خصوص در مورد چکمه خانم‌ها) یا اینکه آستین‌های لباسی که سایز شماست زیادی بزرگ به نظر می‌رسند باید به فکر توده عضلانی‌تان باشید.