در برخي افراد، آلرژي غذايي مي تواند موجب علائم شديد يا حتي يك واكنش تهديد كننده به زندگي به نام آنافيلاكسي شود، آلرژي غذايي 6 تا 8 درصد از كودكان زير 3 سال و 3 درصد بزرگسالان را تحت تاثير قرار مي دهد، در حالي كه هيچ درماني ندارد.

اما آلرژي غذايي در برخي كودكان با افزايش سن كاهش مي‌يابد. به راحتي ممكن است يك آلرژي غذايي را با يك واكنش بسيار معمول كه به عنوان عدم تحمل غذا شناخته مي شود، اشتباه گرفت، در حالي كه رنج، عدم تحمل غذا شرايط بسيار جدي تري است كه سيستم ايمني را درگير نمي كند. 

در حالي كه آلرژي در خانواده ها ارثي است, اما پيش بيني اين كه آيا كودك آلرژي غذايي والدين را به ارث خواهد برد يا خير، غيرممكن است، برخي تحقيقات نشان مي دهند كه خواهر و برادر كوچك تر يك كودك مبتلا به آلرژي بادام زميني بنا به احتمال بيشتري به بادام زميني حساس خواهند بود.

آلرژِي غذايي مي تواند از خفيف تا شديد متغير باشد، فقط به اين دليل كه يك واكنش اوليه باعث مشكلات كمي مي شود, به اين معني نيست كه همه واكنش ها مشابه خواهند بود; غذايي كه تنها علايم خفيف را در يك موقعيت ايجاد مي كند ،ممكن است در يك زمان ديگر علايم شديدتري ايجاد كند.

براي برخي افراد، واكنش آلرژيك به يك غذاي خاص ممكن است ناخوشايند باشد، اما شديد نباشد، براي افراد ديگر، يك واكنش غذايي مي تواند ترسناك و حتي مهلك باشد، علائم آلرژي غذايي معمولاً در عرض چند دقيقه تا دو ساعت پس از خوردن غذاهاي متخلف، ايجاد مي شود.

- سوزش و يا خارش در دهان

- كهير، خارش يا اگزما

- خس خس، گرفتگي بيني و يا مشكل در تنفس

- تورم لب ها، صورت، زبان و گلو و يا قسمت هاي ديگر بدن

- گيجي، سرگيجه و يا غش كردن

- درد شكمي، اسهال، تهوع يا استفراغ

- آنافيلاكسي 

در برخي افراد، آلرژي غذايي مي تواند موجب واكنش آلرژيك شديد به نام آنافيلاكسي شود، اين مي تواند منجر به علايم و نشانه هاي تهديد كننده زندگي شود، از جمله:

- انقباض و تنگ شدن مجاري هوايي

- شوك با افت شديد فشار خون

- تورم گلو يا احساس بغض در گلو كه نفس كشيدن را دشوار مي كند

- ضربان قلب سريع