مدیران در مقیاس خرد و کلان، اداره جوامع را بر عهده دارند. آنچه آنان انجام می دهند به طور مستقیم در کیفیت عملکرد سازمانها و جامعه تاثیرگذار است. در تعریف کلاسیک، مدیریت را فرآیندی برای دستیابی به اهداف سازمان از طریق بکارگیری منابع می دانند. مدیران نقش مهمی در تحقق اهداف سازمانها دارند و رشد سیاسی، اقتصادی و … هر جامعه در دراز مدت به شایستگی های آنان برمی گردد. شاید یکی از مهمترین فعالیت ها در زندگی اجتماعی بشر امروز را بتوان مدیریت دانست.

در عصر حاضر به مدد این فعالیت است که ماموریت ها و اهداف سازمانها تحقق می یابند، از منابع و امکانات موجود بهره برداری می شود و توانایی و استعداد انسان از قوه به فعل درمی آید. بیشتر مردم عضو یک سازمان هستند و همه سازمان ها از افراد تشکیل شده اند. افراد برای کسب نوعی مزیت مادی، شخصی و معنوی گرد هم آمده و نیروهای خود را به کار می گیرند ولی به هر حال فرض زیربنایی همه آنها مشترک است. مردم از آن جهت به سازمانها می پیوندند که معتقدند این کار موفق ترین شیوه برای دستیابی به اهدافشان است.

مدیران با توجه به نقش ها، وظایف و کارکردهایشان به دسته های مختلف تقسیم می شوند. برخی مدیران ستادی اند و نقش و وظیفه راهبردی را بر عهده دارند و برخی دیگر مدیران صف اند که وظیفه اجرایی و عملیاتی بر عهده دارند. وظایف صف در یک سازمان، وظایفی هستند که بطور مستقیم در تامین هدف های آن سازمان نقش تعیین کننده دارند. از نظر زمانی، وظایف صف زودتر نقش خود را در موفقیت سازمان نمایان می سازد.

سطوح مدیران

هر فردی در هر سطحی از سازمان که کارها را از طریق دیگران انجام می دهد، مدیر است و مدیران به طرق مختلف دسته بندی می شوند. به دلیل تفاوت چشمگیری که بین سطوح و حوزه کار مدیران است، هر مدیری با توجه به نوع کار، سطح سازمان و شرایط محیطی خود می بایست مهارت ها، وظایف و نقش های مدیریتی خاصی را از خود بروز دهد. بر این اساس مدیران برحسب نوع وظایف و فعالیت ها، در سه سطح عملیاتی، میانی و عالی طبقه بندی می شوند.

برای مطالعه ی بیشتر روی لینک کلیک کنید.