بوتاکس یک نوروتوکسین است که از باکتری های ایجاد کننده بوتولیسم بدست می آید. نوروتوکسین نوعی سم برای سلول های عصبی بوده و بوتولیسم نیز نوعی مسمومیت غذایی است. با این حال، جای نگرانی وجود ندارد زیرا در صورتی که این فرایند به صورت مناسب توسط فردی متخصص انجام شود بسیار ایمن است.

 بوتاکس در ابتدا به عنوان یک فرایند زیبایی به کار گرفته می شد. این ماده با فلج کردن موقت عضلات، چروک های صورت را رفع می کند. همچنین، پزشکان جهت درمان بیماری های عصبی عضلانی از جمله میگرن، اسپاسم عضلانی و هایپر هیدروزیس از بوتاکس استفاده می کنند.

بوتاکس با مسدود کردن اعصاب فعال کننده ی غده های عرق تاثیر خود را بر جای می گذارد. به طور طبیعی، هنگامی که دمای بدن افزایش می یابد، سیستم عصبی، غده های عرق را فعال می کند. این فرایندی است که بدن  توسط آن به صورت خودکار دمای خود را کاهش می دهد.

 در افراد مبتلا به هایپر هیدروزیس اعصاب فعال کننده این غدد پیش فعال هستند. تزریق مستقیم بوتاکس به نواحی دارای تعریق شدید سبب فلج شدن اعصاب بیش فعال در آن ناحیه می شود. هنگامی که اعصاب قادر به رساندن پیام تعریق نباشند، تعریق رخ نخواهد داد. لازم به ذکر است، بوتاکس تنها در نواحی تزریق شده از تعریق جلوگیری می کند.

بهترین نتایج تزریق بوتاکس هنگامی بدست می آیند که این فرایند توسط یک فرد متخصص و با تجربه انجام شده باشد. تزریق بوتاکس زمان بر نبوده و می توان آن را طی یک جلسه ملاقات با پزشک انجام داد.

پزشک بوتاکس را به وسیله یک سوزن کوچک دقیقا در زیر سطح پوست تزریق خواهد کرد. در این فرایند چندین تزریق در اطراف ناحیه درمان انجام خواهد شد.

 پزشک جهت کاهش درد بیمار مقداری یخ یا داروی بی حس کننده به او خواهد داد. افراد بلافاصله پس از اتمام فرایند می توانند شغل و زندگی طبیعی خود را از سر گیرند. ممکن است پزشک جهت معاینه و بررسی ناحیه درمان شده جلسه ملاقاتی را با بیمار برنامه ریزی کند.