فردی چند گردو به بهلول داد و گفت :

.

.

.

بشکن و بخور وبرای من دعا کن.

بهلول گردو ها را شکست و خورد اما دعا نکرد .

آن مرد گفت :

گردو ها را می خوری نوش جان،

ولی من صدای دعای تو را نشنیدم..

بهلول گفت :

مطمئن باش اگر در راه خدا داده ای ،

خدا خودش صدای شکستن گردو ها را شنیده است .

تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن ..

که خواجه خود روش بنده پروری داند.