دو کمپانی بزرگ در حوزه ی پردازنده های کامپیوتری وجود دارند که بطور رقابتی محصولات خود را تولید و عرضه می کنند. محصولات این دو کمپانی را در بازار به نامهای INTELو AMD می شناسیم.  امروزه تکنولوژی ساخت این پردازنده ها به قدری پیشرفت کرده که به طور قطع نمی توان گفت کدامیک بر دیگری برتری دارد.

هرکدام دارای ویژگی هایی هستند که در جای خود کامل و همچنین دارای نقاط ضعفی در مقایسه با یکدیگرند. همین عامل باعث شده تا عده ای از کاربران پردازنده های AMD و عده ای دیگر INTEL را انتخاب کنند.

CPU ها  تا مدت زیادی 32 بیتی عرضه می شدند ولی رقابت بالای این دو کمپانی ، پا در کفش تکنولوژی های روز کرد و پردازنده های 64 بیتی روانه بازار شدند.

AMD شروع کننده ی این فصل جدید بود. چند ماهی طول کشید تا اینتل هم پردازنده های 64 بیتی خود را معرفی کند. پردازنده هایی که core2 نام گرفت. خیلی ها به اشتباه این عنوان را نشان از دو هسته ای بودن پردازنده می دانند ولی واقعیت اینطور نیست. Core2 به این نسل جدید CPU های اینتل می گویند که در ادامه به چند عضو از خانواده آن اشاره خواهیم کرد.

 

این مدل پردازنده ها قدیمی هستند. در سال 2007 در لپ تاپ ها عرضه شدند. این مدل پردازنده در دو مدل merom و penryn تقسیم بندی می شوند که تفاوت کلی آنها در اندازه ی هسته آنهاست . نوع اول 65 نانومتری و نوع دوم 45 نانومتری . این مدل CPU ها امروزه مورد استفاده ای ندارند.

 

اینها اولین پردازنده های دوهسته ای با تکنولوژی Core2 اینتل هستند. البته این شرکت در ژانویه 2006  اولین پردازنده های دوهسته ای خود را با عنوان Core Duo معرفی کرده بود ولی Core2 Dua اولین پردازنده های نسل جدید دو هسته ای به حساب می آید.

این پردازنده ها در لپ تاپ ها در دو نام memrom  و penrym و در همان اندازه های 65 و 45 نانومتتری عرضه شدند. تنها تفاوت آنها در داشتن دو هسته و انجام همزمان دو محاسبه بطور موازی است.

 

ژانویه 2007 شاهد حضور اولین پردازنده های چهار هسته ای اینتل بود . این پردازنده های 65 نانومتری برای خیلی ها شگفت انگیز به حساب آمد. یک سال و نیم بعد یعنی در آگوست 2008 در لپ تاپ ها هم بکار گرفته شد. پردازنده ی 45 نانومتری با کد penryn . این پردازنده ها از نظر محاسبات چهار عمل را همزمان بررسی می کردند. این عمل در واقع به اندازه ی چهار برابر شدن سرعت پردازش نیست ولی چیزی هم از سرعت چهار برابر کم ندارد.

 

در ادامه به نسل دیگری از CPU ها می رسیم که گفته می شود در ساخت آنها از سه تکنولوژی منحصر به فرد کمک گرفته شده که قابلیت های آنها را افزایش داده اند.

قبل از آن که در مورد CPU  های نسل جدید اینتل صحبت کنیم لازم است تا کمی با تکنولوژی های جدید بکار رفته در ساخت این نوع پردازنده آشنا شویم.

این تکنولوژی خاص پردازنده را قادر می سازد تا همزمان دو پردازش را با هر هسته ی خود انجام دهد. یک پردازش واقعی و یک پردازش مجازی. یعنی با استفاده از این تکنولوژی شما به ازای هر یک هسته ، از ظرفیت دو هسته بهره مندید.

این تکنولوژی اختصاصاً برای همسویی با کارتهای گرافیک مدرن و قدرتمند امروزی در نظر گرفته شده است. با استفاده از این تکنولوژی پردازش تصاویر بهبود یافته و تصاویر با کیفیت بالاتری نشان داده می شود.

این تکنولوژی از دیگر موارد بکار گرفته شده در پردازنده های نسل جدید اینتل است. عملکردش کاملاً اتوماتیک بوده و هر زمان که نیاز به پردازش بیشتری باشد این سیستم به کار گرفته می شود تا فرکانس پردازنده را در حد بالایی افزایش دهد.

حال که با این سه تکنولوژی آشنا شدیم به معرفی چند پردازنده ی دیگر از محصولات جدید اینتل می پردازیم.

 

این پردازنده ها که در سال 2010 معرفی شدند برخلاف تصور عده ای که به اشتباه آنها را سه هسته ای می نامند ، از خانواده ی دو هسته ای ها هستند که در اندازه ی 32 نانومتری عرضه و مجهز به تکنولوژی های جدید شده اند. جدیدترین نوع آنها که در سال 2012 با نام Ivy Bridge به بازارها آمدند،  22 نانومتری ساخته شدند که در نوع خود بی نظیر به حساب می آیند. ظرفیت cache این مدل CPU  ها ، 3 مگابایت می باشد که در مقایسه با انواع قبلی ، ظرفیت مناسبی است.

 

شاید جالب باشد که بدانید این نوع پردازنده هم دو هسته ای می باشد. اولین مدلهای Core i5 که در اندازه های 32 و 22 نانومتری هستند در ژانویه 2010 عرضه شدند. این CPU ها در چند کد شناسایی مختلف نامگذاری شده اند که فقط یک مدل از آنها چهار هسته ای است. به گفته سازندگان این چهارهسته ای مدرن ، هازول ( Haswell ) 22 نانومتری در ژوئن 2012 عرضه شده است. بطور کلی پردازنده های موجود Core i5 دارای حافظه cache 6MB می باشند که نسبت به نوع قبل دوبرابر شده اند.

 

سرعت این پردازنده ها بسیار بالاست. حافظه cache 12MB آنها را به یک موجود دست نیافتنی در عرصه رقابت تبدیل کرده است. این غول های کوچک که در تقسیم بندی ها ، 4 هسته ای شناخته می شوند در اندازه های 32 و 22 نانومتری عرضه می شوند ولی تکنولوژی ساخت آنها پیشرفت قابل توجهی کرده است. این نوع پردازنده دارای 4 هسته ی حقیقی و 4 هسته ی مجازی می باشند یعنی 8 پردازش را بطور همزمان و با سرعت بسیار بالا انجام می دهند. همین ویژگی شاید در نظر کسانی که با کامپیوتر خود کارهای سنگین یا بازیهای سنگین انجام می دهند مطبوع باشد چرا که حافظه کش ، پردازش سریع با هسته های حقیقی و مجازی ، کانالهای زیاد و پهن با حافظه RAM ، فرکانس کاری بالا و تکنولوژی مدرنی که در ساخت آنها بکار گرفته شده ، آنها را به یک پردازنده ایده آل برای هر سیستمی تبدیل کرده است.