استان خوزستان به مرکز اهواز از نظر تاریخی یکی از قدیمی‌ترین منطقه  فلات ایران می باشد. مساحت استان خوزستان ۶۴٫۰۵۷ کیلومتر مربع است و با جمعیتی معادل ۴٬۷۱۰٬۵۰۶ نفر به‌عنوان پنجمین استان پرجمعیت ایران محسوب می‌شود. این استان از شمال غربی با استان ایلام، از شمال با استان لرستان، از شمال شرقی و شرق با استان‌های چهارمحال و بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد؛ از جنوب با خلیج فارس و از  غرب با کشور عراق هم‌مرز است. استان خوزستان دارای آب و هوایی مختلف است:  آب و هوایی نیمه‌بیابانی ,آب وهوای استپ می باشد.  کارون بزرگترین  و تنها رود قابل کشتیرانی در ایران است، این رود که از کوه‌های زاگرس مرکزی سرچشمه می‌گیرد. این استان دارای پل ها و جاذبه های دیدنی بسیاری می بشد که باید از نزدیک از آنها دیدن کرد و نهایت لذت را برد در لیست ذیل با چند نمونه از جاذبه های جذاب استان خوزستان آشنا خواهید شد.

پل سفید در شهر اهواز در سال ۱۳۱۵ خورشیدی بر روی رودخانهٔ کارون به دست یک مهندس آلمانیبه اتفاق همسرش شروع به احداث شد و تا مرحله سوار کردن یکی از هلالی ها پیش بردند اما انگلیسی های حاکم بر شرکت نفت، لوازمی که برای ساختن پل در اختیار این زوج قرار داده بودند را پس گرفتند که این کار باعث بیماری و مرگ مهندس آلمانی شد اما بعد از مدتی همسر او با ابتدایی ترین وسایل ممکن ساخت پل را به پایان رساند. این پل   دارای دو قوس بتنی ۱۲ و ۲۰ متری و دارای دو پیاده‌رو است. این پل یکی از ۸ پل نصب شده بر روی کارون است و اولین پل معلق خاورمیانه در کشور ایران است که در حدود ۵۰ سال بعد از ساخت پل بروکلین  Brooklyn Bridge  اولین پل معلق دنیا در آمریکا، پایه های آن در اهواز بنا نهاده شد. این پل معلق در سال ۱۳۷۸ در فهرست آثار ملی ایران به‌ثبت رسید. د

 عمارت ماپار در اهواز، خیابان نادری، خیابان خوانساری، پ ۵۵۱  بنا شده است. این بنای تاریخی مربوط به دوره پهلوی اول می باشد. عمارت ماپار در دو طبقه بوده و شامل زیرزمین که انجمن دوستداران ادبی حافظ و کتابخانه حافظ در آن قرار دارد و یک طبقه هم‌کف و اتاقی در بالا می‌باشد که در اختیار صنایع دستی است. نمایی بیرونی این بنا با آجر تزیین شده است. این بنا به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

قلعه شوش در استان خوزستان, شهر شوش خیابان طالقانی بر روی تپه آکروپل در دوران قاجار به دستور ژاک دمورگان فرانسوی توسط معماران دزفولی برای سکونت باستان‌شناسان فرانسوی بنا شد. ساخت قلعه با استفاده از آجرهای کاخ داریوش هخامنشی و تعدادی از آجرهای منقوش به خط میخی چغازنبیل که ناشی از تخریب قسمتهایی از این بناها بوده انجام شده است. پلان قلعه ذوزنقه شکل است که قاعده کوچک آن در سمت شمال واقع شده است. دور تا دور آن را راهرویی احاطه کرده و ردیف اتاق‌هایی به سمت حیاط، برگرد آن قرار گرفته‌اند. این قلعه را به نام های دیگر نظیر آکروپل ، قلعه فرانسوی ها ،‌ موزه آجر نیز می شناسند. یکی دیگر از قلعه های تاریخی و محبوب در نزد گردشگران ایرانی می توان به قلعه بهستان زنجان اشاره کرد.

آبشار اهواز یکی از آبشارهای مصنوعی روی هفتمین پل اهواز بر روی رودخانه کارون احداث شده است. فواره ها از دو طرف پل داخل رودخانه می ریزن و شب‌ها با روشن شدن این فواره های رنگی، جلوه زیبایی به شب و پل داده میشود و برای بینندگان جذابیت دارد. تلفیق آب و نور باعث شده  است اهوازی ها، این پل را برای تفریح و گردش انتخاب کنند.

سازه‌های آبی شوشتر در دوران ساسانیان، برای استفاده از نیروی آب به‌عنوان محرک آسیاب‌های صنعتی ساخته شد. سازه‌های آبی شوشتر مجموعه‌ای به هم پیوسته از پلها، بندها، آسیاب‌ها، آبشارها، کانال‌ها و تونل‌های عظیم هدایت آب هستند که در ارتباط با یکدیگر کار می‌کنند.  این شاهکار فنی و مهندسی علاوه بر کاربرد صنعتی، در تامین آب آشامیدنی شوشتر نقش داشته است. نیاکان ما هزاران سال پیش موفق شدند کیلومترهاساختار آبی را بسازند که نقش فراوانی در تمدن، آبادی و زندگی آن‌ روزها داشت. در سفرنامه مادام ژان ديولافوا باستان شناس نامدار فرانسوي از اين مجموعه به عنوان بزرگ ترين مجموعه صنعتي پيش از انقلاب صنعتي ياد شده است. ابن بطوطه جهانگرد مشهور عرب نيز مي نويسد: وقتي اعراب ايران را فتح کردند آبشارهاي شوشتر را جزو عجايب هفتگانه جهان مي دانستند.

پل سیاه در سال 1308 خورشیدی همزمان با احداث راه آهن سراسری ایران, در استان اهواز بر روی رودخانه کارون ساخته شد. این پل خط آهن بندر امام خمینی، در جنوب استان خوزستان و در ساحل خلیج فارس، را به راه‌ آهن سراسری خرمشهر ـ تهران شمال وصل می کند. این پل به علت رنگ سیاه پایه ها و بدنه به پل سیاه معروف شد. این پل تاریخی ۱۰۵۰ متر  طول و ۶ متر عرض دارد. در سطح پل دو خط رفت و برگشت برای عبور قطار وجود دارد و در طرفین آن پیاده‌روهایی به عرض حدوداً یک متری قرار گرفته‌است. اکنون این پل به عنوان قدیمی ترین پل در اهواز شناخته شده است. این اثر به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است.

پل ساسانی یکی از پل های قدیمی با قدمت نزدیک به 18 قرن پیش به دستور شاپور اول ساسانی پس از پيروزي بر والرين امپراطور روم و با بكارگيري اسراي رومي بنا شد اين پل كه دو منطقه شرقي و غربي را به هم وصل مي سازد در حقيقت يكي از راه هاي رابط منطقه جندي شاپور و سرزمين بين النهرين بوده است. این پل مهمترین اثر تاریخی شهر دزفول می باشد. پل تاريخي دزفول با گذشته سالیان درازهمچنان پابرجاست و به عنوان قديمي ترين پل استوار جهان شناخته مي شود. اين پل به شماره 84 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است و با توجه به قدمت و اثر بخشی آن می تواند یکی از آثاری باشد که در فهرست میراث جهانی نیز به ثبت برسد.

آبشار شوی در دهستان شوی از توابع شهرستان دزفول در استان خوزستان واقع شده است. این آبشار بزرگ‌ترین آبشار طبیعی خاورمیانه و یکی از زیباترین آبشارهای ایران است. این آبشار دارای ارتفاع ۸۵ متر و عرض ۷۰ متر می باشد. این آبشار از درون غاری سرچشمه می‌گیرد و پس از بیرون آمدن از آن از صخره‌های بلندی به پایین می‌ریزد. آب این آبشار مسافتی را از میان دشت‌ها و کوه ها می‌پیماید و در نهایت به آغوش دریاچه سد دز در استان خوزستان وارد می‌شود. بهترین زمان بازدید از این آبشار در اوایل فصل بهار و خصوصاً ماه فروردین می‌باشد که هوای بهاری طراوات و سرسبزی بیشتری به ابن منطقه بخشیده است. این آبشار مانند آبشار اوبن در سمنان زیباست به این علت گردشگران خاص خود را دارد.

حمام کرناسیون در مركز محله كرناسیون در شمالی ترین قسمت بافت قدیم قرار گرفته و این بنا مربوط به دوره قاجاریه است . حمام کرناسیون با مساحتی حدود 880 متر مربع دارای سردری كوچك و زیبا با تزئینات ساده آجركاری می باشد. بنای حمام به دو قسمت زنانه و مردانه قابل تفكیك بوده كه هركدام از فضاهایی به نامهای دالان ورودی،سربینه،گرمخانه و ... تشكیل شده است. حمام کرناسیون در سال ۱۳۸۵ به موزه مردم شناسی دزفول تبدیل گردید. این حمام در آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

خانه تیزنو در ضلع شرقی میدان اصلی محله قلعه دزفول قرار دارد و بنیان آن در زمان صفویه گذاشته شده اما در طول زمان، به ویژه در زمان قاجار و آغازه پهلوی تغییرات زیادی کرده است. در نماهای داخلی و بیرونی این بنا در قسمت بالای طاق‌ها با استفاده از آجر خوون‌چینی‌های زیبا و ظریفی با طرح‌های متنوع اجرا گردیده که نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند. این خانه دارای هشت در ورودی، ایوان مرکزی، اتاق‌هایی درایوانها، غلام گردش، شبستان و شوادون می‌باشد.  این خانه از کهن ترین خانه ها در شهر دزفول می باشد و در لیست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.