10-08-2021, 11:54 AM
Chapitre 9
Alors le président fait lever Champmathieu et lui pose la question habituelle :» Avez-vous quelque chose à ajouter à votre defense?«
سپس رییس دستور میدهد چمپماتیو از جایش بلند شود و از او سوال معمول را میپرسد:« آیا برای دفاع از خود چیز دیگری برای اضافه کردن به دفاع خود دارید؟»
L'homme, debout, roule dans ses mains un vieux chapeau sale et semble ne pas entendre. Le président répète la question. Cette fois l'homme entend. Il paraît comprendre. Il promene ses yeux autour de lui, regarde les gens qui l'entourent, les gendarmes, son avocat, les juges, pose son gros poing sur le bord du meuble placé devant son banc, regarde encore et, tout à coup, le regard sur l'avocat général, il se met à parler. Il semble qu'il veut tout dire à la fois.
آن مرد،ایستاده، به نظر میرسد نشنیده است و کلاه قدیمی کثیفی را در دستش میچرخاند. رییس سوال را تکرار میکند. این بار مرد میشنود. بنظر متوجه شده است. چشمانش به گردش در می آیند و اطرافیانش را نگاه میکند، ژاندارم ها، وکیلش، قضات، مشت بزرگش را روی لبه دسته نیمکت روبرویش قرار داد، دوباره نگاه کرد و به ناگه به دادیار نگاه کرد، شروع به صحبت کردن کرد. به نظر میرسد او میخواهد همه چیز را به یکباره بگوید.
«J'ai à dire ça. Que j'ai été voiturier" à Paris, même que c'est chez M. Baloup. Ça vous use vite un homme. A quarante ans, on est fini. Moi, j'en ai cinquante-trois. Avec ça j'ai ma fille qui lave à la rivière. Elle gagne un peu d'argent de son côté. À nous deux ça va. Elle a de la peine aussi. Toute la journée jusqu'à mi-corps, à la pluie, à la neige, avec le vent qui coupe la figure. Son mari la bat. Elle meurt. C'était une brave fille. Voilà. Je dis vrai. Vous pouvez demander. Que je suis bête ! Qui est ce qui connaît le père Champmathieu ? Pourtant je vous dis que M. Baloup. Voyez chez M. Baloup. Après ça, je ne sais pas ce qu'on me veut.«
« من باید این را بگویم. همانطور که میدانبد من پیشخدمت مخصوص خانه ی آقای بالو در پاریس بودم. این کار به سرعت یک مرد را فرسوده میکند. ما در 40 سالگی بازنشست میشویم، من پنجاه و سه سال دارم. با این کار من دخترم را دارم که در رودخانه شستشو می دهد و از طرف خود کمی پول در می آورد. برای هر دو ی ما کافیست. او نیز درد دارد. تمام روز تا کمر در برف و باران است و باد به صورتش سیلی میزند. شوهرش او را میزند و دخترم میمیرد. او دختر شجاعی بود.بفرما! اینم از حقیقت. شما میتوانید بپرسید. چقدر من احمقم! چه کسی پدر شامپاتیو را می شناسد؟ به شما می گویم ،آقای بالو. از او بپرسید.من دیگر نمیدانم چه از من میخواهند.»
L'homme se tait, et reste debout. Il a dit ces choses d'une voix haute, rapide, dure. Il regarde autour de lui, et voyant qu'on rit, et ne comprenant pas, il se met à rire lui-même. Cela n'a rien de gal...
آن مرد سکوت کرد و ایستاده مانده است.وی این چیزها را با صدای بلند ، سریع و با عصبانیت گفت. به اطراف خود نگاه می کند و می بیند که دیگران می خندند و درک نمی کنند ، خودش شروع به خندیدن می کند. هیچ چیز شادی در آن وجود ندارد ...
Le président, homme attentif et bon, rappelle que M. Baloup, son ancien patron d'après Champmathieu, n'a pu tre retrouvé ! » Puis, se tournant vers l'homme, il lui demande de s'expliquer clairement
رییس،مرد با هوشیار و خوب است و یاد آوری می کند که آقای بالو، رییس سابق چمپماتیو را نتوانستند پیدا کنند. سپس به سمت مرد میچرخد و از او میخواهد که توضیحاتش را واضح انجام دهد.
Champmathieu remue la tête de l'air d'un homme qui a bien compris et qui sait ce qu'il va répondre. Il ouvre la bouche, se tourne vers le président et dit : « D'abord... >> Puis il regarde son chapeau, le plafond, et se tait.
چمپماتیو سرش را ،به گونه ای که به خوبی متوجه شده است، تکان میدهد و میداند قرار است چه جوابی بدهد. وی دهانش را باز میکند، به سمت رییس میچرخد و میگوید:« قبل از هز چیز..» سپس به کلاهش و سقف در سکوت نگاه میکند.
« Faites attention, reprend l'avocat général. Vous ne répondez rien de ce qu'on vous demande. Il est certain que vous êtes Jean Valjean, que vous avez volé des pommes dans un jardin. «
دادیار حرف را از سر گرفت:« توجه کنید، لازم نیست به این سوالات، پاسخ دهید. مسلما شما ژان والژان هستید و شما بودید که سیب های باغی را دزدیده اید.»
L'homme s'était assis. Il se lève tout d'un coup quand l'avocat général a fini, et s'écrie : «Vous êtes très méchant, vous ! Voilà ce que je voulais dire. Je n'ai rien volé. Je venais d'Ailly. J'ai trouvé une branche cassée par terre. J'ai ramassé la branche. C'est tout. Il y a trois mois que je suis en prison. On parle contre moi. On me dit : "Répondez ! Répondez donc !" Je ne sais pas expliquer, moi. Je n'ai pas étudié. Je suis un pauvre homme. Voilà ce qu'on a tort de ne pas voir. Je n'ai pas volé. J'ai ramassé par terre des choses qu'il y avait. Vous dites Jean Valjean ! Je ne connais pas cette personne-là. J'ai travaillé chez M. Baloup, boulevard de l'Hôpital. J'ai été à Faverolles. C'est vrai. Eh bien, est-ce qu'on ne peut pas avoir été à Faverolles sans avoir été en prison ? Je vous dis que je n'ai pas volé, et que je suis le père Champmathieu. Tout le reste, c'est des bêtises à la fin. Pourquoi êtes-vous tous contre moi?
آن مرد که نشسته بود، وقتی صحبت های دادیار نمام شد بلند می شود و فریاد می زند: «شما خیلی بد ذاتی. من میخواستم این را بگویم، من چیزی سرقت نکردم من اهل ِ"الی" هستم. یک شاخه شکسته روی زمین پیدا کردم و شاخه را برداشتم. فقط همین. سه ماه است که در زندان هستم. آنها علیه من صحبت می کنند. به من می گویند: "جواب بده! جواب بده!" نمی دانم چگونه توضیح دهم. بی سواد و فقیر هستم. این تنها گناه من است. من دزدی نکردم. چیزهایی را که روی زمین بودند برداشتم. شما می گویید ژان والژان! من آن شخص را نمی شناسم. من در خانه ی آقای بالو در بولوار بیمارستان کار میکردم. من به فاورولز رفته ام.؛ درست است. خوب ، آیا کسی نمیتواند بدون زندان بودن به فاورولز رفته باشد؟ من به شما می گویم که من دزدی نکرده ام و من پدر چمپماتیو هستم. بقیه چیزها در نهایت مزخرف است. چرا همه با من مخالفید؟
Alors le président fait lever Champmathieu et lui pose la question habituelle :» Avez-vous quelque chose à ajouter à votre defense?«
سپس رییس دستور میدهد چمپماتیو از جایش بلند شود و از او سوال معمول را میپرسد:« آیا برای دفاع از خود چیز دیگری برای اضافه کردن به دفاع خود دارید؟»
L'homme, debout, roule dans ses mains un vieux chapeau sale et semble ne pas entendre. Le président répète la question. Cette fois l'homme entend. Il paraît comprendre. Il promene ses yeux autour de lui, regarde les gens qui l'entourent, les gendarmes, son avocat, les juges, pose son gros poing sur le bord du meuble placé devant son banc, regarde encore et, tout à coup, le regard sur l'avocat général, il se met à parler. Il semble qu'il veut tout dire à la fois.
آن مرد،ایستاده، به نظر میرسد نشنیده است و کلاه قدیمی کثیفی را در دستش میچرخاند. رییس سوال را تکرار میکند. این بار مرد میشنود. بنظر متوجه شده است. چشمانش به گردش در می آیند و اطرافیانش را نگاه میکند، ژاندارم ها، وکیلش، قضات، مشت بزرگش را روی لبه دسته نیمکت روبرویش قرار داد، دوباره نگاه کرد و به ناگه به دادیار نگاه کرد، شروع به صحبت کردن کرد. به نظر میرسد او میخواهد همه چیز را به یکباره بگوید.
«J'ai à dire ça. Que j'ai été voiturier" à Paris, même que c'est chez M. Baloup. Ça vous use vite un homme. A quarante ans, on est fini. Moi, j'en ai cinquante-trois. Avec ça j'ai ma fille qui lave à la rivière. Elle gagne un peu d'argent de son côté. À nous deux ça va. Elle a de la peine aussi. Toute la journée jusqu'à mi-corps, à la pluie, à la neige, avec le vent qui coupe la figure. Son mari la bat. Elle meurt. C'était une brave fille. Voilà. Je dis vrai. Vous pouvez demander. Que je suis bête ! Qui est ce qui connaît le père Champmathieu ? Pourtant je vous dis que M. Baloup. Voyez chez M. Baloup. Après ça, je ne sais pas ce qu'on me veut.«
« من باید این را بگویم. همانطور که میدانبد من پیشخدمت مخصوص خانه ی آقای بالو در پاریس بودم. این کار به سرعت یک مرد را فرسوده میکند. ما در 40 سالگی بازنشست میشویم، من پنجاه و سه سال دارم. با این کار من دخترم را دارم که در رودخانه شستشو می دهد و از طرف خود کمی پول در می آورد. برای هر دو ی ما کافیست. او نیز درد دارد. تمام روز تا کمر در برف و باران است و باد به صورتش سیلی میزند. شوهرش او را میزند و دخترم میمیرد. او دختر شجاعی بود.بفرما! اینم از حقیقت. شما میتوانید بپرسید. چقدر من احمقم! چه کسی پدر شامپاتیو را می شناسد؟ به شما می گویم ،آقای بالو. از او بپرسید.من دیگر نمیدانم چه از من میخواهند.»
L'homme se tait, et reste debout. Il a dit ces choses d'une voix haute, rapide, dure. Il regarde autour de lui, et voyant qu'on rit, et ne comprenant pas, il se met à rire lui-même. Cela n'a rien de gal...
آن مرد سکوت کرد و ایستاده مانده است.وی این چیزها را با صدای بلند ، سریع و با عصبانیت گفت. به اطراف خود نگاه می کند و می بیند که دیگران می خندند و درک نمی کنند ، خودش شروع به خندیدن می کند. هیچ چیز شادی در آن وجود ندارد ...
Le président, homme attentif et bon, rappelle que M. Baloup, son ancien patron d'après Champmathieu, n'a pu tre retrouvé ! » Puis, se tournant vers l'homme, il lui demande de s'expliquer clairement
رییس،مرد با هوشیار و خوب است و یاد آوری می کند که آقای بالو، رییس سابق چمپماتیو را نتوانستند پیدا کنند. سپس به سمت مرد میچرخد و از او میخواهد که توضیحاتش را واضح انجام دهد.
Champmathieu remue la tête de l'air d'un homme qui a bien compris et qui sait ce qu'il va répondre. Il ouvre la bouche, se tourne vers le président et dit : « D'abord... >> Puis il regarde son chapeau, le plafond, et se tait.
چمپماتیو سرش را ،به گونه ای که به خوبی متوجه شده است، تکان میدهد و میداند قرار است چه جوابی بدهد. وی دهانش را باز میکند، به سمت رییس میچرخد و میگوید:« قبل از هز چیز..» سپس به کلاهش و سقف در سکوت نگاه میکند.
« Faites attention, reprend l'avocat général. Vous ne répondez rien de ce qu'on vous demande. Il est certain que vous êtes Jean Valjean, que vous avez volé des pommes dans un jardin. «
دادیار حرف را از سر گرفت:« توجه کنید، لازم نیست به این سوالات، پاسخ دهید. مسلما شما ژان والژان هستید و شما بودید که سیب های باغی را دزدیده اید.»
L'homme s'était assis. Il se lève tout d'un coup quand l'avocat général a fini, et s'écrie : «Vous êtes très méchant, vous ! Voilà ce que je voulais dire. Je n'ai rien volé. Je venais d'Ailly. J'ai trouvé une branche cassée par terre. J'ai ramassé la branche. C'est tout. Il y a trois mois que je suis en prison. On parle contre moi. On me dit : "Répondez ! Répondez donc !" Je ne sais pas expliquer, moi. Je n'ai pas étudié. Je suis un pauvre homme. Voilà ce qu'on a tort de ne pas voir. Je n'ai pas volé. J'ai ramassé par terre des choses qu'il y avait. Vous dites Jean Valjean ! Je ne connais pas cette personne-là. J'ai travaillé chez M. Baloup, boulevard de l'Hôpital. J'ai été à Faverolles. C'est vrai. Eh bien, est-ce qu'on ne peut pas avoir été à Faverolles sans avoir été en prison ? Je vous dis que je n'ai pas volé, et que je suis le père Champmathieu. Tout le reste, c'est des bêtises à la fin. Pourquoi êtes-vous tous contre moi?
آن مرد که نشسته بود، وقتی صحبت های دادیار نمام شد بلند می شود و فریاد می زند: «شما خیلی بد ذاتی. من میخواستم این را بگویم، من چیزی سرقت نکردم من اهل ِ"الی" هستم. یک شاخه شکسته روی زمین پیدا کردم و شاخه را برداشتم. فقط همین. سه ماه است که در زندان هستم. آنها علیه من صحبت می کنند. به من می گویند: "جواب بده! جواب بده!" نمی دانم چگونه توضیح دهم. بی سواد و فقیر هستم. این تنها گناه من است. من دزدی نکردم. چیزهایی را که روی زمین بودند برداشتم. شما می گویید ژان والژان! من آن شخص را نمی شناسم. من در خانه ی آقای بالو در بولوار بیمارستان کار میکردم. من به فاورولز رفته ام.؛ درست است. خوب ، آیا کسی نمیتواند بدون زندان بودن به فاورولز رفته باشد؟ من به شما می گویم که من دزدی نکرده ام و من پدر چمپماتیو هستم. بقیه چیزها در نهایت مزخرف است. چرا همه با من مخالفید؟