تالار گفتگوی کیش تک/ kishtech forum

نسخه‌ی کامل: تفاوت هاب، سوئیچ و روتر چیست
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.

هاب (hub) :
از هاب نیز برای برقراری ارتباط بین تجهیزات مختلف شبکه استفاده می‌شود. عملکرد هاب بسیار ساده است؛ هاب ساده‌ترین وسیله متصل‌کننده کامپیوترها و تجهیزات شبکه به یکدیگر است.هاب وسیله‌ای است که چندین رایانه را در یک شبکه‌ی محلی به یکدیگر متصل می‌کند. هر یک از اطلاعاتی که در شبکه رد و بدل می‌شود، به تمام پورت‌های هاب که سوی دیگر آن وسیله‌ای دیگر قرار دارد، ارسال می‌شود.از مهم‌ترین ضعف‌های هاب‌ این است که قابلیت آدرس‌خوانی ندارد. وقتی هاب، داده‌ای را از یک پورت دریافت می‌کند، آدرس مقصد آن داده را تشخیص نمی‌دهد و نمی‌داند آن را باید به کدام پورت بفرستد. به همین علت، داده دریافتی را تکثیر و آن را به تمام دیگر پورت‌هایش پخش می‌کند تا نهایتا پورتی که مقصد واقعی داده است، آن را دریافت کند برای مثال در صورتی در شبکه‌ی رایانه‌ای 5 کامپیوتر وجود داشته باشد و یکی از رایانه‌ها پیامی را برای یک رایانه‌ی دیگر تحت همین شبکه که از وجود هاب بهره می‌برد، ارسال کند، تمام چهار رایانه‌ی دیگر پیام ارسال شده را دریافت خواهند کرد، هرچند نیازی به دریافت اطلاعات مورد نظر ندارند. پخش کردن داده و ارسال آن به پورت‌های نامربوط مشکلاتی از جمله ترافیک بیهوده‌ای را به شبکه تحمیل می‌کند و از نظر امنیتی نیز خطرناک است. زمانی که هاب یک بسته را دریافت می‌کند آن را به تمام پورت‌های خروجی خود می‌دهد این عمل هاب باعث هدر رفت پهنای باند می‌شود و از طرفی ضعف امنیتی را نیز به‌وجود می‌آورد که این خود از ضعف‌های هاب است و از عدم هوشمندی آن ناشی می‌شود. هاب‌ها از جمله تجهیزاتی هستند که درلایه فیزیکی شبکه اینترنت قرار می‌گیرند. استفاده از هاب چندان پیشنهاد نمی‌شود، مگر اینکه موارد امنیتی از درصد اهمیت بسیار پایینی برخوردار باشد و امروزه به‌ جای هاب‌ ها از سوییچ‌ ها استفاده می‌ شود زیرا هدفمندی بیشتری دارند.
سوئیچ (switch) :
سوییچ ها وسایلی هستند که برای اتصال کابلی دستگاه ‌ها به یکدیگر از آن‌ها استفاده می‌شود. به طور کلی با استفاده از سوئیچ می‌توان چندین رایانه را با استفاده از ارتباط LAN به یکدیگر متصل کرد. پس از آنکه اولین بسته ارسال شد، سوئیچ جدولی را تشکیل می‌دهد که ابزارهای متصل در شبکه را با استفاده از جدول مک آدرس به یکدیگر متصل می‌کند. سوئیچ‌ها باتوجه به قابلیت‌ها و کاربردشان به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: سوئیچ‌های مدیریتی یا مدیریت‌پذیر و سوئیچ‌های غیرمدیریتی یامدیریت‌ناپذیر. سوئیچ‌های مدیریت‌پذیر، قابلیت‌ها و تنظیمات بیشتری دارند اما گران‌ترند و پیکربندی آن‌ها نسبتا پیچیده‌تر است. سوئیچ‌های مدیریت‌ناپذیر تنظیمات خاصی ندارند و قابلیت‌های‌شان محدودتر است، اما ارزان‌ترند می‌توان گفت که سوئیچ‌ آمیزه‌ای از مزایای هاب و روتر را یک‌جا دارد، در زمان ایجاد شبکه‌های کامپیوتری، هاب به علت داشتن قیمت پایین‌تر پیشنهاد می‌شود، اما بهره‌گیری از هاب باعث ایجاد سربار زیاد در شبکه می‌شود که این مشکل با سوئیچ حل می‌شود، چراکه سوئیچ با در اختیار داشتن آدرس هر رایانه در شبکه، بسته‌های موجود را به رایانه‌ یا هر ابزار مبتنی بر شبکه‌ای ارسال می‌کند که مقصد بسته‌ی مورد نظر است. در مدل مرجع OSI، سوئیچ در لایه پیوند داده (Data Link) یا لایه شبکه (Network) کار می‌کند. سوئیچ چندلایه، سوئیچی است که می‌تواند در هر دو لایه کار کند و نقش سوئیچ و روتر را یک‌جا بازی کند.
روتر (router) :
یکی دیگر از دستگاه‌های ارتباطی روترها هستند. کار اصلی روترها مسیریابی در شبکه می‌باشد، روترها ابزارهایی هستند که با استفاده از آن‌ها می‌توان بسته‌ها را بین شبکه‌های مختلف ارسال و دریافت کرد. بسته‌های ارسالی در شبکه حاوی آدرس‌هایی هستند که مقصد را نشان می‌دهد. روترها با استفاده از این آدرس، بسته‌ی مورد نظر را به مقصد می‌رسانند. شبکه‌های محلی را روترها به‌وجود آورده‌اند و این شبکه‌های محلی خود باعث تشکیل شبکه‌های گسترده شده‌اند. اصلی‌ترین وظیفه‌ی روتر را باید ارسال بسته‌ها بین دو شبکه‌ی مختلف بدانیم، هرچند روترهای جدید عرضه شده به بازار قابلیت‌های بیشتری را در اختیار کاربران قرار می‌دهند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم:
- وجود ۴ تا ۸ پورت شبکه که امکانات اشتراک گذاری ابزارهایی نظیر پرینتر را بصورت محلی با سایر رایانه‌های موجود در شبکه امکان پذیر می‌کند.
- روترهای جدید از قابلیت NAT پشتیبانی می‌کنند که این موضوع امکان اختصاص دادن مجموعه‌ی IP‌های داخلی را برای شبکه در کنار دریافت IP‌ از شبکه‌ی گسترده‌ی بیرون نظیر ISP یا WAN را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. این وظیفه کاری است که مودم‌های ADSL کنونی نیز آن را انجام می‌دهند.
- DHCP‌ که یک IP‌جدید را به هر ابزاری که به روتر متصل شده باشد، بصورت خودکار اختصاص می‌دهد.
- فایروال برای محافظت از شبکه‌ی داخلی