14-05-2021, 02:24 PM
طراحی صنعتی چیست؟
طراح صنعتی ممکن است در کنار دانش هنری طراحی، با توجه به زمینه تخصصی مورد علاقه خود، اطلاعات زیادی در زمینه مواد، مکانیک، برق و کامپیوتر، کنترل، پزشکی و حتی دانش های علوم انسانی نظیر روانشناسی، جامعه شناسی و اقتصاد داشته باشد. طراحی صنعتی به عنوان یک رشته و شغل مخلوطی از علم و هنرست.
طراح صنعتی سعی میکند با استفاده از فکر و ابتکار و اصول زیبایی شناسی، خشونت صنعت را خنثی کرده و اشیاء و محیطی زیبا و مناسب برای بشر ابداع کند. متخصصان این رشته علاوه بر نظارت بر شکل ظاهری و روند تولید محصولات، میتوانند در شاخه های طراحی بسته بندی و فضاهای کاری نیز تسلط پیدا کنند. یک طراح صنعتی برای شکل گیری افکار و ایده های خود به ابزاری مثل ماژیک، مداد رنگی، راپید، چوب، گِل مجسمه سازی، گچ، دوربین عکاسی، کامپیوتر و … نیاز دارد که روش کار با این ابزار بر حسب مورد در دانشگاه تدریس میشود. طراح صنعتی خوب و زبردست، برای تکامل علمش به مباحث و دروس دانشگاهی اکتفا نمی کند و هر روز خود را درگیر کشف و یادگیری از منابع مختلف میکند.
قوه ی تخیل، صبر و حوصله ی بالا، دستان چالاک و چشمان تیزبین و حس مردم گرایانه نیازهایی است که یک طراح باید آن را داشته باشد و در کنار آن ها، اطلاعات پایه ی ریاضی و هنر و همچنین شناخت مواد گوناگون همچون پلاستیک ها، فلزات، شیشه، چوب، سرامیک و انواع چسب ها میتواند در بهبود شرایط و محصولات ایفای نقش کند.
طراحی صنعتی ترکیبی است از هنر و صنعت. به عبارتی طراحی صنعتی ویژگی های کمی و کیفی یک کالا را به منظور تولید صنعتی آن تعیین کرده و راهی است برای رسیدن به کالایی مطلوب از نظر کارکرد، ظاهر، هزینه، مد رایج جامعه و متناسب با سلیقه و تنوع طلبی مشتری.
البته نباید تصور کرد که رشته طراحی صنعتی فقط به زیبایی محصولات فکر می کند بلکه این رشته معتقد است که در ساخت محصولات مورد استفاده بشر باید از لطافت، زیبایی و ظرافت هنر و همچنین فناوری و کارآیی علم بهره گرفت تا بتوان زندگی راحتتر و زیبایی داشت؛ یعنی طراحان صنعتی توسعه دهنده و تکامل بخش محصولاتی هستند که ما هر روزه از آنها استفاده می کنیم.
طراحان صنعتی بیشتر در چه زمینه هایی مشغول به کار می شوند؟
یک طراح صنعتی ممکن است در شرکت شخصی یا شرکت دولتی مشغول به کار باشد و اگر در جایگاه درست خود به کار گرفته شده باشند، مهم ترین وظیفه آنها ایده پردازی برای نوآوری است. شرکت های طراحی داخلی، تولیدات وسایل خانگی و اداری و ورزشی، شهرداری ها و سازمان زیباسازی، شرکت های تبلیغاتی، صنعت خودرو، کارخانه هایی که نیاز به بسته بندی های متعدد و متنوع دارند و سایر شرکت هایی که به امر برند (هویت سازمانی) اهمیت می دهند، عمده جاهایی هستند که طراحان صنعتی جذب آنها می شوند. زمینه هایی که طراحان صنعتی معمولا به دلیل جنبه های هنری در آنها بیشتر فعالیت دارند به طور جزئی تر شامل موارد زیر است:
طراحی محصول: (شامل لوازم خانگی، مبلمان اداری و خانگی، وسایل صوتی و تصویری، موبایل، ماشین های اداری، نوشت افزار، اسباب بازی، پوشاک و غیره.)
طراحی دکوراسیون: شامل دکوراسیون خانگی، اداری، فروشگاه ها، مراکز تجاری و غیره.
طراحی محیطی: فضا، مبلمان و چیدمان شهری و کلیه فضاهای زیر مجموعه آن نظیر پارک ها، نمایشگاه ها، مراکز خرید، ایستگاه های اتوبوس و تاکسی و کلیه محیط های عمومی، تأسیسات ترافیکی، تبلیغات شهری، فضای سبز، زیباسازی شهری و....
طراحی خودرو: طراحی بدنه و نمای داخلی خودرو و سایر وسایل نقلیه.
طراحی بسته بندی: بسته بندی کالاهای مصرفی و محصولات مختلف.
طراحی اصلاحی: اصلاح خصوصیات عملکردی یا فرمی یک محصول به منظور بهبود کارایی آن.
طراحی هویت: به دلیل توانایی های طراحان صنعتی در ایده پردازی، فارغ التحصیلان این رشته بعضا به عنوان مشاور در شرکت های بزرگ و کوچک ظاهر می شوند. طراحی هویت سازمانی (برند) برای مجموعه های صنعتی نیز از توانایی های برخی فارغ التحصیلان این رشته است.
بازار کار این رشته در ایران چگونه است؟
با توجه به موارد بالا، مشخص است که یک طراح صنعتی می تواند با توجه به علاقه و گرایش خود در زمینه های متعددی حتی فراتر از موارد ذکر شده مشغول به کار شود. حقیقت این است که در ایران به دلیل وارداتی بودن کالاهای فراوانی که نیاز به طراحی خلاقانه دارند، نیاز به طراحی از مرحله صفر، از طرف کارفرمایان و کارخانه داران خیلی کم احساس می شود. بنابراین طراحانی که به دنبال استخدام در یک محل مشخص هستند، بیشتر برای طراحی های اصلاحی به کار گرفته می شوند.
شرکت های طراحی داخلی، سازمان های مرتبط با مبلمان شهری، ایده پردازی تبلیغاتی و مدل سازی کامپیوتری عمده مواردی هستند که بیشترین طراحان صنعتی جذب بازار آن می شوند که البته جذب شدن در این موارد نیز نیاز به سابقه روشن دارد که برای رسیدن به این مرحله باید چند سال فعالیت مفید (در دوران دانشجویی یا بعد از آن) و نمونه کارهای خوب در کارنامه عملی خود به جا گذاشته باشید.
در سال های اخیر پس از راه اندازی دفاتر طراحی صنعتی در شرکت های بزرگ، تعدادی از فارغ التحصیلان نیز به صورت تصاعدی در شرکت های بزرگ در صنعت های خودرو سازی و شرکت های لوازم خانگی در حال جذب شدن هستند که البته هنوز نمی توان به عنوان یک بازار کار بزرگ روی آن حساب باز کرد.
اگر قصد فعالیت شخصی در شرکت های خصوصی دارید، تنها عاملی که باعث موفقیت شغلی است، توانایی های شخصی شماست و می توان گفت که اسم رشته طراحی صنعتی هنوز برای کارفرمایان به اندازه ای جا نیافتاده است که به صرف داشتن این مدرک علاقه ای به جذب افراد داشته باشند. یک طراح در صورتی در بازار کار موفق است که بتواند توانایی های خود را در عمل ثابت کند که این موضوع نیاز به چند سال وقت و اجرای پروژه های موفق دارد.
طراح صنعتی ممکن است در کنار دانش هنری طراحی، با توجه به زمینه تخصصی مورد علاقه خود، اطلاعات زیادی در زمینه مواد، مکانیک، برق و کامپیوتر، کنترل، پزشکی و حتی دانش های علوم انسانی نظیر روانشناسی، جامعه شناسی و اقتصاد داشته باشد. طراحی صنعتی به عنوان یک رشته و شغل مخلوطی از علم و هنرست.
طراح صنعتی سعی میکند با استفاده از فکر و ابتکار و اصول زیبایی شناسی، خشونت صنعت را خنثی کرده و اشیاء و محیطی زیبا و مناسب برای بشر ابداع کند. متخصصان این رشته علاوه بر نظارت بر شکل ظاهری و روند تولید محصولات، میتوانند در شاخه های طراحی بسته بندی و فضاهای کاری نیز تسلط پیدا کنند. یک طراح صنعتی برای شکل گیری افکار و ایده های خود به ابزاری مثل ماژیک، مداد رنگی، راپید، چوب، گِل مجسمه سازی، گچ، دوربین عکاسی، کامپیوتر و … نیاز دارد که روش کار با این ابزار بر حسب مورد در دانشگاه تدریس میشود. طراح صنعتی خوب و زبردست، برای تکامل علمش به مباحث و دروس دانشگاهی اکتفا نمی کند و هر روز خود را درگیر کشف و یادگیری از منابع مختلف میکند.
قوه ی تخیل، صبر و حوصله ی بالا، دستان چالاک و چشمان تیزبین و حس مردم گرایانه نیازهایی است که یک طراح باید آن را داشته باشد و در کنار آن ها، اطلاعات پایه ی ریاضی و هنر و همچنین شناخت مواد گوناگون همچون پلاستیک ها، فلزات، شیشه، چوب، سرامیک و انواع چسب ها میتواند در بهبود شرایط و محصولات ایفای نقش کند.
طراحی صنعتی ترکیبی است از هنر و صنعت. به عبارتی طراحی صنعتی ویژگی های کمی و کیفی یک کالا را به منظور تولید صنعتی آن تعیین کرده و راهی است برای رسیدن به کالایی مطلوب از نظر کارکرد، ظاهر، هزینه، مد رایج جامعه و متناسب با سلیقه و تنوع طلبی مشتری.
بطور کلی به عرضه و ارائه ی کالا و یا خدمات اصطلاحا صنعت می گویند و در نهایت صنعت است که تامین کننده ی نیاز بازار می باشد.
طراحان صنعتی بیشتر در چه زمینه هایی مشغول به کار می شوند؟
یک طراح صنعتی ممکن است در شرکت شخصی یا شرکت دولتی مشغول به کار باشد و اگر در جایگاه درست خود به کار گرفته شده باشند، مهم ترین وظیفه آنها ایده پردازی برای نوآوری است. شرکت های طراحی داخلی، تولیدات وسایل خانگی و اداری و ورزشی، شهرداری ها و سازمان زیباسازی، شرکت های تبلیغاتی، صنعت خودرو، کارخانه هایی که نیاز به بسته بندی های متعدد و متنوع دارند و سایر شرکت هایی که به امر برند (هویت سازمانی) اهمیت می دهند، عمده جاهایی هستند که طراحان صنعتی جذب آنها می شوند. زمینه هایی که طراحان صنعتی معمولا به دلیل جنبه های هنری در آنها بیشتر فعالیت دارند به طور جزئی تر شامل موارد زیر است:
طراحی محصول: (شامل لوازم خانگی، مبلمان اداری و خانگی، وسایل صوتی و تصویری، موبایل، ماشین های اداری، نوشت افزار، اسباب بازی، پوشاک و غیره.)
طراحی دکوراسیون: شامل دکوراسیون خانگی، اداری، فروشگاه ها، مراکز تجاری و غیره.
طراحی محیطی: فضا، مبلمان و چیدمان شهری و کلیه فضاهای زیر مجموعه آن نظیر پارک ها، نمایشگاه ها، مراکز خرید، ایستگاه های اتوبوس و تاکسی و کلیه محیط های عمومی، تأسیسات ترافیکی، تبلیغات شهری، فضای سبز، زیباسازی شهری و....
طراحی خودرو: طراحی بدنه و نمای داخلی خودرو و سایر وسایل نقلیه.
طراحی بسته بندی: بسته بندی کالاهای مصرفی و محصولات مختلف.
طراحی اصلاحی: اصلاح خصوصیات عملکردی یا فرمی یک محصول به منظور بهبود کارایی آن.
طراحی هویت: به دلیل توانایی های طراحان صنعتی در ایده پردازی، فارغ التحصیلان این رشته بعضا به عنوان مشاور در شرکت های بزرگ و کوچک ظاهر می شوند. طراحی هویت سازمانی (برند) برای مجموعه های صنعتی نیز از توانایی های برخی فارغ التحصیلان این رشته است.
بازار کار این رشته در ایران چگونه است؟
با توجه به موارد بالا، مشخص است که یک طراح صنعتی می تواند با توجه به علاقه و گرایش خود در زمینه های متعددی حتی فراتر از موارد ذکر شده مشغول به کار شود. حقیقت این است که در ایران به دلیل وارداتی بودن کالاهای فراوانی که نیاز به طراحی خلاقانه دارند، نیاز به طراحی از مرحله صفر، از طرف کارفرمایان و کارخانه داران خیلی کم احساس می شود. بنابراین طراحانی که به دنبال استخدام در یک محل مشخص هستند، بیشتر برای طراحی های اصلاحی به کار گرفته می شوند.
شرکت های طراحی داخلی، سازمان های مرتبط با مبلمان شهری، ایده پردازی تبلیغاتی و مدل سازی کامپیوتری عمده مواردی هستند که بیشترین طراحان صنعتی جذب بازار آن می شوند که البته جذب شدن در این موارد نیز نیاز به سابقه روشن دارد که برای رسیدن به این مرحله باید چند سال فعالیت مفید (در دوران دانشجویی یا بعد از آن) و نمونه کارهای خوب در کارنامه عملی خود به جا گذاشته باشید.
در سال های اخیر پس از راه اندازی دفاتر طراحی صنعتی در شرکت های بزرگ، تعدادی از فارغ التحصیلان نیز به صورت تصاعدی در شرکت های بزرگ در صنعت های خودرو سازی و شرکت های لوازم خانگی در حال جذب شدن هستند که البته هنوز نمی توان به عنوان یک بازار کار بزرگ روی آن حساب باز کرد.
اگر قصد فعالیت شخصی در شرکت های خصوصی دارید، تنها عاملی که باعث موفقیت شغلی است، توانایی های شخصی شماست و می توان گفت که اسم رشته طراحی صنعتی هنوز برای کارفرمایان به اندازه ای جا نیافتاده است که به صرف داشتن این مدرک علاقه ای به جذب افراد داشته باشند. یک طراح در صورتی در بازار کار موفق است که بتواند توانایی های خود را در عمل ثابت کند که این موضوع نیاز به چند سال وقت و اجرای پروژه های موفق دارد.