05-05-2021, 12:47 PM
après-demain. Faites-vous belle avec les cinq cents florins que voici ; je veux que ce jour-là soit un grand jour pour vous.
دوست نداشتن پدرت ، فرزند من اشتباه است ، اما دروغ نگفتن به شاهزاده ات خوب است. و چرا پدرت را دوست نداری؟
-پدر من به خصوص با آقای ون بارل که…
- کسی عاشق تو است.
رزا یک قدم عقب می رود.
-که دوستش دارم ، او با افتخار پاسخ می دهد.
-و موافقت می کنید همسر یک زندانی باشید؟ اگر من همسر ون بارل بشوم ، من سعادت مندترین و
خوشبخت ترین انسان هستم. ولی….
شاهزاده نامه ای را که تازه نوشته است می بندد و یکی ازافسران را صدا می کند:
-آقای ون دکن ، این پیام را به لوئشتاین برسانید. دخترم ، او به رزاگفت ، یکشنبه جشنواره لاله ها
است ، و یکشنبه پس فردا است. با پانصد فلورین که اینجا گذاشته ام خود را زیبا کنید. من می
خواهم آن روز یک روز عالی برای شما باشد.
برو به فروشگاه لباس عروس فریزین , و آنجا لباس مناسبی برای جشن تهیه کن.
بلاخره بعد از زمانی طولانی روز 15 می 1673فرا رسید. در میان جمعیت , تمام نگاهها همان اندازه که بدنبال لاله سیاه بود به دنبال کسی بود که آن را خلق کرده .و ایساک باکستل در مقابل لاله و جایزه قدم می زد, او از قبل با خود می اندیشید که شاهزاده نام او را با صدای بلند خواهد کرد که کسی که لاله معروف سیاه را کشف کرده . و نام گل را به پاس زحمات او به نام لاله سیاه باکستل می نامیم.
لحظه به لحظه , اگر چه باکستل چشم از جایزه و گل لاله بر نمی داشت , با شرمندگی به جمعیت نگاه می کرد و نگران بود که رزا را در آن جمعیت ببیند.
در همان لحظه یک کالسکه رد شد. و آقای ون بارل از آن پیاده شد.
می پرسد این جا چه خبر است قربان؟
جواب می دهد همانطور که می بینید ما یک میهمانی داریم که گل نقش اصلی آنرا بازی می کند.
باکستل با صدای لرزان می پرسد, و بعد آن جایزه داده می شود.
جایزه ی لاله سیاه را می گویم , بله .
-Comment Votre Altesse veut-elle que je sois habillée ?
-پدر من به خصوص با آقای ون بارل که…
- کسی عاشق تو است.
رزا یک قدم عقب می رود.
-که دوستش دارم ، او با افتخار پاسخ می دهد.
-و موافقت می کنید همسر یک زندانی باشید؟ اگر من همسر ون بارل بشوم ، من سعادت مندترین و
خوشبخت ترین انسان هستم. ولی….
شاهزاده نامه ای را که تازه نوشته است می بندد و یکی ازافسران را صدا می کند:
-آقای ون دکن ، این پیام را به لوئشتاین برسانید. دخترم ، او به رزاگفت ، یکشنبه جشنواره لاله ها
است ، و یکشنبه پس فردا است. با پانصد فلورین که اینجا گذاشته ام خود را زیبا کنید. من می
خواهم آن روز یک روز عالی برای شما باشد.
-prenez le costume des mariées frisonnes, dit Guillaume, il vous ira très bien.
Enfin, ce grand jour tant attendu du 15 mai 1673 arrive. Dans la foule, tous les yeux cherchent la tulipe noire ainsi que le héros de la fête qui, tout naturellement, est l’auteur de cette tulipe.
Isaac Boxtel voit marcher devant lui, sur un cousin de velours, la tulipe, et à sa gauche, dans une grande bourse, les cent mille florins. Il croit déjà entendre le prince dire a haute voix qu’un célèbre tulipier a découvert une fleur noir, et que cette fleur s’appellera désormais Tulipe nigra Boxtellea.
De temps en temps cependant, Boxtel quitte des yeux la tulipe et la bourse et regarde timidement dans la foule, car il redoute d’apercevoir Rosa.
Ace même moment, un carrosse passe sur la toute.
Ce carrosse renferme el malheureux van Baerle.
-Qu’est-ce que cela, je vous prie, monsieur ?
-Comme vous pouvez le voir, monsieur, c’est une fête, une fête ou les fleurs jouent le principal rôle.
-Monsieur, demande-t-il d’une voix tremblante, est-ce donc aujourd’hui que l’on donne le prix ?
Le prix de la tulipe noire, oui.
بلاخره بعد از زمانی طولانی روز 15 می 1673فرا رسید. در میان جمعیت , تمام نگاهها همان اندازه که بدنبال لاله سیاه بود به دنبال کسی بود که آن را خلق کرده .و ایساک باکستل در مقابل لاله و جایزه قدم می زد, او از قبل با خود می اندیشید که شاهزاده نام او را با صدای بلند خواهد کرد که کسی که لاله معروف سیاه را کشف کرده . و نام گل را به پاس زحمات او به نام لاله سیاه باکستل می نامیم.
لحظه به لحظه , اگر چه باکستل چشم از جایزه و گل لاله بر نمی داشت , با شرمندگی به جمعیت نگاه می کرد و نگران بود که رزا را در آن جمعیت ببیند.
در همان لحظه یک کالسکه رد شد. و آقای ون بارل از آن پیاده شد.
می پرسد این جا چه خبر است قربان؟
جواب می دهد همانطور که می بینید ما یک میهمانی داریم که گل نقش اصلی آنرا بازی می کند.
باکستل با صدای لرزان می پرسد, و بعد آن جایزه داده می شود.
جایزه ی لاله سیاه را می گویم , بله .
-Helas! Dit-il d’une voix tremblante, tous ces braves gens seront aussi malheureux que moi, car ils ne verront pas cette belle fleur, sauf si quelqu’un que je connais a retrouvé la tulipe noire.
-Alors, monsieur, dit l’officier, ce quelqu’un que vous connaissez l’a trouvée, car tout Harlem contemple en ce moment la célèbre fleur.
-La tulipe noire ! s’écrie van Baele. Ou cela ?
-La -bas, sur le trône, voyez-vous ? Allons ! monsieur, dit l’officier, maintenant il faut partir.
Oh ! par petite, monsieur, dit van Baerle, ne m’emmenez pas ! Laissez-moi regarder encore ! Laissez-moi descendre, laissez-moi la voir de près, je vous prie.
-Mais vous oubliez que vous êtes prisonnier ?
-Je suis prisonnier, il est vrai, mais je suis un homme d’honneur ; et sur mon honneur, monsieur, je ne tenterai pas de fuir ; laissez-moi seulement regarder la fleur !