23-12-2018, 02:01 PM
20-01-2019, 01:13 AM
يكي از ملزومات شهروند الكترونيكي در شهر الكترونيك، استفاده از خدمات گردشگري الكترونيكي با هدف برنامه ريزي بهتر به منظور استفاده موثرتر از زمان فراغت مي باشد.
امروزه صنعت گردشگري به يكي از شكوفاترين صنايع جهاني تبديل شده است. آمارها رشد سريع و توسعه پوياي گردشگري جهاني را نشان مي دهد. تعداد گردشگران در سال 2006 بيش از 750 ميليون نفر بوده است. بر اساس پيش بيني هاي سازمان جهانگردي، تا سال 2020 تعداد جهانگردان به 1600 ميليون نفر بالغ خواهد شد و اين صنعت نرخ رشد متوسط4.1 درصد را تجريه خواهد كرد. رشد گردشگري جهاني از ژانويه تا آوريل 2007 با 6 درصد رشد به 252 ميليون گردشگر يعني 15 ميليون نفر بيشتر از مدت مشابه در سال 2006 رسيده است.
از طرفي نفوذ و گسترش فناوري اطلاعات و ارتباطات جهان پهناور ما را به صورت «دهكده جهاني» در آورده است. دهكده اي كه زندگي در آن و خلق موقعيت ها و فرصت هاي جديد، نيازمند آگاهي و همراهي با اين موج فناوري هاي نوين است و بديهي است كه اندكي سهل انگاري، فرصت ها را به ديگران خواهد سپرد.
يكي از مهمترين كاربردهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات، صنعت گردشگري است و به دليل نقش و اهميتي كه صنعت گردشگري خارجي مي تواند در ابعاد مختلف از جمله ايجاد درآمدهاي ارزي و افزايش توليد ناخالص داخلي، منبع درآمد براي دولت، منبع ايجاد اشتغال و بهبود خدمات اجتماعي داشته باشد، بنابراين براي ورود به بازار رقابتي جهان مجبور به تجهيز امكانات و بهره برداري از فناوري هاي نوين در قالب «گردشگري الكترونيكي» مي باشيم.
بكارگيري فن آوري هاي نوين ارتباطي و اطلاعاتي به منظور توسعه صنعت گردشگري را گردشگري الكترونيكي e-tourism مي نامند.
گردشگري الكترونيكي، امكان ارايه اطلاعات دقيق و به روز و همچنين ارايه خدمات نوين به كاربران و گردشگران را مي دهد. اين تسهيلات مي تواند به گردشگران اين امكان را بدهد كه قبل از عملي كردن تصميم سفر به نقطه اي خاص، به صورت مجازي و از طريق ابزارهاي وب وارد محل مورد نظر شده و با مطالعه و مشاهده اطلاعات متني، صوتي و تصويري، امكان سفر و مزايا و معايب اين سفر را دريابند و به راحتي در مورد انجام اين سفر تصميم گيري كنند.
در دنیای امروز گردشکری جزء صنایع پر درآمد دنیا محسوب می شود، در واقع نه تنها گردشگری بزرگترین صنعت دنیاست بلکه روز به روز در حال رشد است،به گونه ای که سازمان جهانی پیش بینی میکند در سال ۲۰۲۰ تعداد گردشگران به ۱/۵ میلیارد نفر خواهد رسید.افزایش گردشگران وتوسعه گردشگری موجب گسترش انواع خدمات، ایجاد فرصت های شغلی، توسعه زیر ساخت ها در اقصی نقاط جهان، شهرها و روستاها می شود که در نهایت توسعه انسانی را به همراه می آورد(ترشیزیان ، ۱۳۹۰ ).با گسترش فضاهای توریستی و ایجاد امکانات رفاهی در اطراف آنها میتوان فرصت های شغلی جدیدی را نیز ایجاد نمود.فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز به عنوان یکی از عناصر بیرونی نظام گردشگری،سفر و مهمانداری به ابزاری الزامی و اجتناب ناپذیر تبدیل شده و نقش جهانی فزاینده ای به عنوان واسطی بین مصرف کننده و عرضه کننده ایفا می کند(ترشیزیان،۱۳۹۰).این فناوری موجب شده تا از این طریق عرضه کنندکان و مصرف کنندکان با وجود مسافت های بسیار دور با هم تعامل داشته باشند وارتباطی راحت تر برقرار سازند.در عین حال فناوری اطلاعات و ارتباطات دارای ارتباط خاصی با گردشگری است، از یک طرف موجب جهانی سازی و توسعه گردشگری می گرددو از طرف دیگر گسترش جغرافیایی و عملیاتی گردشگری تقاضای بیشتری را ایجاد می نماید که بایستی با استفاده از فناوری پیشرفته به آن پاسخ داد(بوهایس،۱۳۸۵). هر چه که فضا های توریستی افزایش می یابد متقابلاً نیاز به این فناوری نیز بیشتر شده و موجب رشد آن نیز می شود. بدون شک مهم ترین عامل شتاب دهنده، بکار بردن فناوری اطلاعات (دستیابی، ذخیره و بازیابی اطلاعات ) در نظام توزیع گردشگری بوده است.این امر امکان دستیابی به اطلاعات به موقع در خصوص تسهیلات و اسکان در اماکن گردشگری را در تمامی مراحل توزیع و در هر مقطع زمانی فراهم ساخته است (لومسدن ، ۱۳۸۰ ). بیان مسئله امروزه صنعت گردشگری و مسافرت به عنوان دومین و بزرگترین استفاده کننده از اینترنت بعد از صنعت سخت افزار شناخته می شود که به بیشترین درآمد ایجاد شده از طریق صنعت گردشگری اختصاص دارد (2002,robinson). با توجه به وقایع و تحولات ۲ دهه گذشته، روند جهانی سازی و تشکیل سازمان تجارت جهانی تغییر، و رویکرد غالب کارشناسان و سازمان جهانگردی به سمت خصوصی سازی و بازار گرائی شکل گرفته شده است (رئیس دانا ، ۱۳۸۶ ). در این میان ایران نیز با داشتن تمدنی تاریخی و به عنوان بخش بزرگی از جهان اسلام و داشتن هزاران جاذبه گردشگری می تواند محور و کانون صنعت گردشگری در خاور میانه قرار گرفته و در واقع با خصوصی سازی میتوان رشد این عرصه را فراهم نمود و در پی بازارهای نهفته در این صنعت گشت. اما با وجود پیشرفت های فراوان در عرصه فناوری اطلاعات ایران نتوانسته از این همه منابع تاریخی و طبیعی به خوبی بهره گیرد و در این صنعت جایگاه خود را بدست آورد.
در دنیای امروز گردشکری جزء صنایع پر درآمد دنیا محسوب می شود، در واقع نه تنها گردشگری بزرگترین صنعت دنیاست بلکه روز به روز در حال رشد است،به گونه ای که سازمان جهانی پیش بینی میکند در سال ۲۰۲۰ تعداد گردشگران به ۱/۵ میلیارد نفر خواهد رسید.افزایش گردشگران وتوسعه گردشگری موجب گسترش انواع خدمات، ایجاد فرصت های شغلی، توسعه زیر ساخت ها در اقصی نقاط جهان، شهرها و روستاها می شود که در نهایت توسعه انسانی را به همراه می آورد(ترشیزیان ، ۱۳۹۰ ).با گسترش فضاهای توریستی و ایجاد امکانات رفاهی در اطراف آنها میتوان فرصت های شغلی جدیدی را نیز ایجاد نمود.فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز به عنوان یکی از عناصر بیرونی نظام گردشگری،سفر و مهمانداری به ابزاری الزامی و اجتناب ناپذیر تبدیل شده و نقش جهانی فزاینده ای به عنوان واسطی بین مصرف کننده و عرضه کننده ایفا می کند(ترشیزیان،۱۳۹۰).این فناوری موجب شده تا از این طریق عرضه کنندکان و مصرف کنندکان با وجود مسافت های بسیار دور با هم تعامل داشته باشند وارتباطی راحت تر برقرار سازند.در عین حال فناوری اطلاعات و ارتباطات دارای ارتباط خاصی با گردشگری است، از یک طرف موجب جهانی سازی و توسعه گردشگری می گرددو از طرف دیگر گسترش جغرافیایی و عملیاتی گردشگری تقاضای بیشتری را ایجاد می نماید که بایستی با استفاده از فناوری پیشرفته به آن پاسخ داد(بوهایس،۱۳۸۵). هر چه که فضا های توریستی افزایش می یابد متقابلاً نیاز به این فناوری نیز بیشتر شده و موجب رشد آن نیز می شود. بدون شک مهم ترین عامل شتاب دهنده، بکار بردن فناوری اطلاعات (دستیابی، ذخیره و بازیابی اطلاعات ) در نظام توزیع گردشگری بوده است.این امر امکان دستیابی به اطلاعات به موقع در خصوص تسهیلات و اسکان در اماکن گردشگری را در تمامی مراحل توزیع و در هر مقطع زمانی فراهم ساخته است (لومسدن ، ۱۳۸۰ ). بیان مسئله امروزه صنعت گردشگری و مسافرت به عنوان دومین و بزرگترین استفاده کننده از اینترنت بعد از صنعت سخت افزار شناخته می شود که به بیشترین درآمد ایجاد شده از طریق صنعت گردشگری اختصاص دارد (2002,robinson). با توجه به وقایع و تحولات ۲ دهه گذشته، روند جهانی سازی و تشکیل سازمان تجارت جهانی تغییر، و رویکرد غالب کارشناسان و سازمان جهانگردی به سمت خصوصی سازی و بازار گرائی شکل گرفته شده است (رئیس دانا ، ۱۳۸۶ ). در این میان ایران نیز با داشتن تمدنی تاریخی و به عنوان بخش بزرگی از جهان اسلام و داشتن هزاران جاذبه گردشگری می تواند محور و کانون صنعت گردشگری در خاور میانه قرار گرفته و در واقع با خصوصی سازی میتوان رشد این عرصه را فراهم نمود و در پی بازارهای نهفته در این صنعت گشت. اما با وجود پیشرفت های فراوان در عرصه فناوری اطلاعات ایران نتوانسته از این همه منابع تاریخی و طبیعی به خوبی بهره گیرد و در این صنعت جایگاه خود را بدست آورد.
امروزه صنعت گردشگري به يكي از شكوفاترين صنايع جهاني تبديل شده است. آمارها رشد سريع و توسعه پوياي گردشگري جهاني را نشان مي دهد. تعداد گردشگران در سال 2006 بيش از 750 ميليون نفر بوده است. بر اساس پيش بيني هاي سازمان جهانگردي، تا سال 2020 تعداد جهانگردان به 1600 ميليون نفر بالغ خواهد شد و اين صنعت نرخ رشد متوسط4.1 درصد را تجريه خواهد كرد. رشد گردشگري جهاني از ژانويه تا آوريل 2007 با 6 درصد رشد به 252 ميليون گردشگر يعني 15 ميليون نفر بيشتر از مدت مشابه در سال 2006 رسيده است.
از طرفي نفوذ و گسترش فناوري اطلاعات و ارتباطات جهان پهناور ما را به صورت «دهكده جهاني» در آورده است. دهكده اي كه زندگي در آن و خلق موقعيت ها و فرصت هاي جديد، نيازمند آگاهي و همراهي با اين موج فناوري هاي نوين است و بديهي است كه اندكي سهل انگاري، فرصت ها را به ديگران خواهد سپرد.
يكي از مهمترين كاربردهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات، صنعت گردشگري است و به دليل نقش و اهميتي كه صنعت گردشگري خارجي مي تواند در ابعاد مختلف از جمله ايجاد درآمدهاي ارزي و افزايش توليد ناخالص داخلي، منبع درآمد براي دولت، منبع ايجاد اشتغال و بهبود خدمات اجتماعي داشته باشد، بنابراين براي ورود به بازار رقابتي جهان مجبور به تجهيز امكانات و بهره برداري از فناوري هاي نوين در قالب «گردشگري الكترونيكي» مي باشيم.
بكارگيري فن آوري هاي نوين ارتباطي و اطلاعاتي به منظور توسعه صنعت گردشگري را گردشگري الكترونيكي e-tourism مي نامند.
گردشگري الكترونيكي، امكان ارايه اطلاعات دقيق و به روز و همچنين ارايه خدمات نوين به كاربران و گردشگران را مي دهد. اين تسهيلات مي تواند به گردشگران اين امكان را بدهد كه قبل از عملي كردن تصميم سفر به نقطه اي خاص، به صورت مجازي و از طريق ابزارهاي وب وارد محل مورد نظر شده و با مطالعه و مشاهده اطلاعات متني، صوتي و تصويري، امكان سفر و مزايا و معايب اين سفر را دريابند و به راحتي در مورد انجام اين سفر تصميم گيري كنند.
در دنیای امروز گردشکری جزء صنایع پر درآمد دنیا محسوب می شود، در واقع نه تنها گردشگری بزرگترین صنعت دنیاست بلکه روز به روز در حال رشد است،به گونه ای که سازمان جهانی پیش بینی میکند در سال ۲۰۲۰ تعداد گردشگران به ۱/۵ میلیارد نفر خواهد رسید.افزایش گردشگران وتوسعه گردشگری موجب گسترش انواع خدمات، ایجاد فرصت های شغلی، توسعه زیر ساخت ها در اقصی نقاط جهان، شهرها و روستاها می شود که در نهایت توسعه انسانی را به همراه می آورد(ترشیزیان ، ۱۳۹۰ ).با گسترش فضاهای توریستی و ایجاد امکانات رفاهی در اطراف آنها میتوان فرصت های شغلی جدیدی را نیز ایجاد نمود.فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز به عنوان یکی از عناصر بیرونی نظام گردشگری،سفر و مهمانداری به ابزاری الزامی و اجتناب ناپذیر تبدیل شده و نقش جهانی فزاینده ای به عنوان واسطی بین مصرف کننده و عرضه کننده ایفا می کند(ترشیزیان،۱۳۹۰).این فناوری موجب شده تا از این طریق عرضه کنندکان و مصرف کنندکان با وجود مسافت های بسیار دور با هم تعامل داشته باشند وارتباطی راحت تر برقرار سازند.در عین حال فناوری اطلاعات و ارتباطات دارای ارتباط خاصی با گردشگری است، از یک طرف موجب جهانی سازی و توسعه گردشگری می گرددو از طرف دیگر گسترش جغرافیایی و عملیاتی گردشگری تقاضای بیشتری را ایجاد می نماید که بایستی با استفاده از فناوری پیشرفته به آن پاسخ داد(بوهایس،۱۳۸۵). هر چه که فضا های توریستی افزایش می یابد متقابلاً نیاز به این فناوری نیز بیشتر شده و موجب رشد آن نیز می شود. بدون شک مهم ترین عامل شتاب دهنده، بکار بردن فناوری اطلاعات (دستیابی، ذخیره و بازیابی اطلاعات ) در نظام توزیع گردشگری بوده است.این امر امکان دستیابی به اطلاعات به موقع در خصوص تسهیلات و اسکان در اماکن گردشگری را در تمامی مراحل توزیع و در هر مقطع زمانی فراهم ساخته است (لومسدن ، ۱۳۸۰ ). بیان مسئله امروزه صنعت گردشگری و مسافرت به عنوان دومین و بزرگترین استفاده کننده از اینترنت بعد از صنعت سخت افزار شناخته می شود که به بیشترین درآمد ایجاد شده از طریق صنعت گردشگری اختصاص دارد (2002,robinson). با توجه به وقایع و تحولات ۲ دهه گذشته، روند جهانی سازی و تشکیل سازمان تجارت جهانی تغییر، و رویکرد غالب کارشناسان و سازمان جهانگردی به سمت خصوصی سازی و بازار گرائی شکل گرفته شده است (رئیس دانا ، ۱۳۸۶ ). در این میان ایران نیز با داشتن تمدنی تاریخی و به عنوان بخش بزرگی از جهان اسلام و داشتن هزاران جاذبه گردشگری می تواند محور و کانون صنعت گردشگری در خاور میانه قرار گرفته و در واقع با خصوصی سازی میتوان رشد این عرصه را فراهم نمود و در پی بازارهای نهفته در این صنعت گشت. اما با وجود پیشرفت های فراوان در عرصه فناوری اطلاعات ایران نتوانسته از این همه منابع تاریخی و طبیعی به خوبی بهره گیرد و در این صنعت جایگاه خود را بدست آورد.
در دنیای امروز گردشکری جزء صنایع پر درآمد دنیا محسوب می شود، در واقع نه تنها گردشگری بزرگترین صنعت دنیاست بلکه روز به روز در حال رشد است،به گونه ای که سازمان جهانی پیش بینی میکند در سال ۲۰۲۰ تعداد گردشگران به ۱/۵ میلیارد نفر خواهد رسید.افزایش گردشگران وتوسعه گردشگری موجب گسترش انواع خدمات، ایجاد فرصت های شغلی، توسعه زیر ساخت ها در اقصی نقاط جهان، شهرها و روستاها می شود که در نهایت توسعه انسانی را به همراه می آورد(ترشیزیان ، ۱۳۹۰ ).با گسترش فضاهای توریستی و ایجاد امکانات رفاهی در اطراف آنها میتوان فرصت های شغلی جدیدی را نیز ایجاد نمود.فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز به عنوان یکی از عناصر بیرونی نظام گردشگری،سفر و مهمانداری به ابزاری الزامی و اجتناب ناپذیر تبدیل شده و نقش جهانی فزاینده ای به عنوان واسطی بین مصرف کننده و عرضه کننده ایفا می کند(ترشیزیان،۱۳۹۰).این فناوری موجب شده تا از این طریق عرضه کنندکان و مصرف کنندکان با وجود مسافت های بسیار دور با هم تعامل داشته باشند وارتباطی راحت تر برقرار سازند.در عین حال فناوری اطلاعات و ارتباطات دارای ارتباط خاصی با گردشگری است، از یک طرف موجب جهانی سازی و توسعه گردشگری می گرددو از طرف دیگر گسترش جغرافیایی و عملیاتی گردشگری تقاضای بیشتری را ایجاد می نماید که بایستی با استفاده از فناوری پیشرفته به آن پاسخ داد(بوهایس،۱۳۸۵). هر چه که فضا های توریستی افزایش می یابد متقابلاً نیاز به این فناوری نیز بیشتر شده و موجب رشد آن نیز می شود. بدون شک مهم ترین عامل شتاب دهنده، بکار بردن فناوری اطلاعات (دستیابی، ذخیره و بازیابی اطلاعات ) در نظام توزیع گردشگری بوده است.این امر امکان دستیابی به اطلاعات به موقع در خصوص تسهیلات و اسکان در اماکن گردشگری را در تمامی مراحل توزیع و در هر مقطع زمانی فراهم ساخته است (لومسدن ، ۱۳۸۰ ). بیان مسئله امروزه صنعت گردشگری و مسافرت به عنوان دومین و بزرگترین استفاده کننده از اینترنت بعد از صنعت سخت افزار شناخته می شود که به بیشترین درآمد ایجاد شده از طریق صنعت گردشگری اختصاص دارد (2002,robinson). با توجه به وقایع و تحولات ۲ دهه گذشته، روند جهانی سازی و تشکیل سازمان تجارت جهانی تغییر، و رویکرد غالب کارشناسان و سازمان جهانگردی به سمت خصوصی سازی و بازار گرائی شکل گرفته شده است (رئیس دانا ، ۱۳۸۶ ). در این میان ایران نیز با داشتن تمدنی تاریخی و به عنوان بخش بزرگی از جهان اسلام و داشتن هزاران جاذبه گردشگری می تواند محور و کانون صنعت گردشگری در خاور میانه قرار گرفته و در واقع با خصوصی سازی میتوان رشد این عرصه را فراهم نمود و در پی بازارهای نهفته در این صنعت گشت. اما با وجود پیشرفت های فراوان در عرصه فناوری اطلاعات ایران نتوانسته از این همه منابع تاریخی و طبیعی به خوبی بهره گیرد و در این صنعت جایگاه خود را بدست آورد.